Het belangrijkste wat ik over deze toelichtingen wil zeggen is, dat ze in geen geval de intentie hebben om het Werkboek van Een cursus in wonderen te vervangen. Ze zijn uitsluitend bedoeld als een begeleiding bij de werkboeklessen, een ondersteuning voor studenten bij het bestuderen en in praktijk brengen van een spiritueel trainingsprogramma, dat voor sommigen intimiderend en verwarrend kan zijn. Maar ze beogen vooral jou, als Cursusstudent, te helpen de lessen in praktijk te brengen zoals de auteur van de Cursus het bedoelt.

 

De Cursus zegt dat het Werkboek essentieel en cruciaal is voor zijn leerplan:

 

Een theoretische fundering zoals het tekstboek die verschaft, is als kader noodzakelijk om de oefeningen in dit werkboek zinvol te maken. Maar pas het doen van de oefeningen maakt het doel van de cursus mogelijk. Een ongetrainde denkgeest kan niets tot stand brengen. Het is het doel van dit werkboek je denkgeest te trainen om te denken volgens de richting die het tekstboek aangeeft. (WdI.In.1:1-4)

 

Het naleven van het gestructureerde programma van het Werkboek traint onze denkgeest dus om “te denken volgens de richting die het tekstboek aangeeft”. Met louter studie kan dat niet worden bereikt, hoewel het bestuderen van het Tekstboek eveneens een noodzakelijk onderdeel van de training is. Ook het louter lezen van de werkboeklessen geeft niet het beloofde resultaat. Onze denkgeest wordt getraind door het daadwerkelijk doen van de lessen. Deze toelichtingen helpen je om de oefeningen te begrijpen en in praktijk te brengen.

 

In Roberts en mijn ervaring lezen veel mensen het Werkboek zonder een poging te doen de oefeninstructies uit te voeren zoals ze worden geadviseerd. Wij geloven dat studenten, zonder daar een serieuze poging toe te doen, slechts een minimum kunnen bereiken van wat mogelijk is. We hopen daarom dat deze toelichtingen behulpzaam zullen zijn bij het vermijden van die valkuil en het bereiken van het beloofde resultaat: een omslag in de denkgeest van angst naar liefde.

 

De begeleiding van de dagelijkse lessen bestaat uit 2 delen:

Het eerste deel bevat praktische oefeninstructies (welke we telkens in bruine kleur weergeven), geschreven door Robert Perry, die de instructies in de lessen benadrukken en samenvatten. Daarnaast geeft hij ondersteunende suggesties voor het toepassen van deze instructies.

Het tweede deel bevat een toelichting, geschreven door ondergetekende, die ten doel heeft de tekst van de lessen te belichten en te verhelderen. Niet elk onderdeel van een les wordt besproken, want dat zou vijf of zes keer zoveel ruimte in beslag nemen. Ik bespreek hoofdzakelijk dingen die mij zelf duidelijk zijn geworden tijdens mijn studie, of die volgens mij centraal staan in een les. Het is dus mogelijk dat een ander deel van een les jou meer aanspreekt. De toelichtingen worden hier en daar afgewisseld door een beschouwing van Robert over bepaalde thema’s in het Werkboek, of aanwijzingen over specifieke instructies, zoals meditatie of visualisatie. Deze teksten zijn bedoeld om je beoefening te verrijken, maar kunnen ook afzonderlijk gelezen worden.

 

Hoe kun je de toelichtingen het beste gebruiken?

Ik adviseer om eerst de les van de dag in het Werkboek te lezen en vervolgens, als de tijd dat toelaat, de bijbehorende toelichting. De oefeninstructies kunnen je helpen om je te concentreren op de praktische beoefening en deze meer betekenis te geven. Als je echter moet kiezen om ofwel tijd te besteden aan het lezen van de toelichting ofwel de oefeninstructies in praktijk te brengen, adviseer ik de toelichting over te slaan en in plaats daarvan te oefenen. Lees de toelichting dan eventueel later op de dag, zodra je daar tijd voor hebt.

 

Dan nog enkele opmerkingen over de opmaak. Ik heb ervoor gekozen om bij de titel van elke les een datum te zetten. Deze geeft de dagen van het jaar aan, als je op 1 januari met de lessen begint. Dit is puur voor het gemak van diegenen die de werkboeklessen samen willen laten vallen met het kalenderjaar. Het Werkboek zelf zegt nergens dat dit noodzakelijk of wenselijk is. Je kunt op elke dag van het jaar met de lessen beginnen.

Hoewel het heel goed mogelijk is om de lessen alléén te doen, kan het samen werken in een groep het proces aanzienlijk vergemakkelijken. Elkaar ondersteunen en bemoedigen, en het samen bespreken van de lessen heeft een belangrijke toegevoegde waarde.

 

Ik heb deze toelichtingen geschreven in een periode van vier tot vijf jaar. Aanvankelijk waren het persoonlijke meditaties over de lessen, die ik noteerde in mijn dagboek, zonder enige gedachte aan publicatie. Gedurende drie jaar behandelde ik op deze manier ongeveer de helft van het Werkboek.

In 1994 begon ik mijn notities te delen via de e-mail, terwijl ik nieuwe toelichtingen schreef bij de lessen die ik nog niet had behandeld. In 1995 breidde ik mijn mailinglijst uit en startte een groep studenten, eveneens per e-mail, met het bespreken van de lessen met behulp van de toelichtingen. In 1996 voegde ik de oefeninstructies van Robert Perry toe. Op 1 januari 1997 begon ik opnieuw met het sturen van de dagelijkse toelichtingen, maar nu volgens het kalenderjaar. Inmiddels werd ik daarbij geholpen door enkele vrijwilligers in Australië, Brazilië en Canada. Uiteindelijk motiveerden de enthousiaste reacties van de mensen, die de toelichtingen per e-mail ontvingen, Robert en mij om deze in boekvorm uit te geven.

 

Sommige toelichtingen verwijzen naar gebeurtenissen die op dat moment in mijn leven plaatsvonden, maar inmiddels dus weer ver achter me liggen. Toch heb ik ervoor gekozen om deze persoonlijke verhalen te laten staan, omdat ze illustreren hoe een thema van een les kan worden toegepast op actuele omstandigheden. Veel lezers hebben me verteld dat juist deze verhalen voor hen het meest behulpzaam waren.

 

Ik bid dat deze dagelijkse toelichtingen jou zullen aanmoedigen om de lessen, die het Werkboek bevat, elke dag in praktijk te brengen, zodat ze je denkgeest kunnen vullen totdat je de innerlijke vrede en vreugde begint te ervaren die Een cursus in wonderen belooft.

Je reisgenoot,

Allen Watson