Les 119

(29 april)

"De waarheid spreekt in stilte"

 

Er is een plek in mij
waar twijfel verdwijnt,
waar de rimpels van gedachten
worden gladgestreken
door een woordeloos weten.

 

De stemmen van gisteren,
de angsten van morgen —
zij lossen op
wanneer waarheid zich opent
als een deur zonder slot.

 

Niets wordt verloren,
niets wordt genomen.
Geven is ontvangen,
want de leegte die ik vrees
bestaat slechts in mijn vergetelheid.

 

Elke misvatting,
elk verkeerd gezichtspunt
wordt herzien in het licht
van wat altijd waar was.

 

Er is niets dat ik hoef te verdedigen,
niets dat ik hoef te bezitten.
Waarheid houdt zichzelf in stand,
niet als een strijd,
maar als een zachte zekerheid
die alleen vraagt
om herkend te worden.

 

Ik open mijn handen
en vind ze vol.

 

 

Uitleg en commentaar op de lessen 107 en 108

Deze lessen brengen een fundamenteel begrip van de Cursus naar voren:

 

Les 107 - De waarheid zal alle misvattingen in mijn denkgeest corrigeren.

De kern van deze les is dat waarheid geen strijd voert. Waarheid corrigeert in plaats van aan te vallen. Onze denkgeest is vaak gevuld met misvattingen, oude overtuigingen en angstige gedachten, die ons vasthouden in een beperkte visie op onszelf en de wereld. De waarheid is niet iets wat we zelf hoeven te bedenken of te bevechten; het is iets wat er altijd al is en eenvoudig kan worden herkend zodra wij bereid zijn de sluiers van onze eigen misvattingen op te lichten.

In het gedicht wordt dit uitgebeeld als "een plek in mij waar twijfel verdwijnt" — een innerlijke staat waarin de ruis van misvattingen oplost en wat overblijft een diepe, stille zekerheid is. De waarheid hoeft niet verdedigd te worden, want zij is wat zij is, los van onze weerstand of concepten.

 

Les 108 - Geven en ontvangen zijn in waarheid één.

Deze les brengt het concept naar voren dat in de spirituele realiteit geven en ontvangen hetzelfde zijn. In de wereld lijken ze tegenovergesteld: als ik iets geef, verlies ik het. Maar op het niveau van waarheid wordt wat we geven ook ontvangen in onszelf, omdat er geen scheiding is tussen gever en ontvanger.

In het gedicht komt dit tot uiting in de regels:
"Ik open mijn handen en vind ze vol."
Dit verwijst naar het besef dat wanneer we iets weggeven — liefde, vergeving, waarheid — we niets verliezen, maar juist verrijkt worden. We ervaren de waarheid het meest wanneer we deze doorgeven.

 

Conclusie

Deze lessen nodigen uit tot een verschuiving in denken: waarheid is niet iets wat bevochten of geanalyseerd moet worden, maar iets dat simpelweg wordt herkend. En geven is niet een daad van verlies, maar een bevestiging van wat we al in overvloed bezitten. Wanneer we deze principes werkelijk gaan ervaren, wordt ons denken bevrijd van angst en illusie.

 

 

Les 119: "Herhaling van lessen 107-108"

 

Uitgebreide uitleg

Deze herhaling benadrukt dat de waarheid alle vergissingen in onze denkgeest corrigeert en dat liefde een oneindige stroom is die nooit stopt.

 

Samenvatting van lessen 107-108

  1. De waarheid zal alle misvattingen in mijn denkgeest corrigeren. → We hoeven ons niet vast te houden aan fouten; de waarheid geneest alles.

  2. Geven en ontvangen zijn in waarheid één. → Liefde is oneindig en groeit door het geven.

 

Praktische toepassing en oefening

  • Herhaal: "De waarheid zal alle misvattingen in mijn denkgeest corrigeren. Geven en ontvangen zijn in waarheid één."

  • Oefen in het geven van liefde zonder verwachting.

  • Vraag jezelf af: Wat als ik liefde niet als eindig zou zien, maar als een oneindige bron?

 

Meditatie & contemplatie

Stel je een fontein voor die eeuwig blijft stromen. Deze fontein symboliseert de waarheid en liefde die nooit eindigt.