Les 114

(24 april)

"De stille waarheid"

 

Ik ben niet wat voorbijgaat,
niet een lichaam dat veroudert,
niet een naam die men vergeet,
niet gedachten die komen en gaan.

 

Ik ben dat wat altijd is,
dat wat niet verloren kan gaan,
dat wat geen angst kent,
geen schuld, geen pijn, geen dood.

 

Als de wereld roept met stemmen van twijfel,
herinner ik mij het stille antwoord:
Ik ben geest.
Geen schaduw kan mij werkelijk raken.

 

In de stilte hoor ik mijn roeping:
niet om te vechten,
niet om te winnen,
maar om te herinneren.

 

Ik draag licht in mij,
niet van mijzelf,
maar als een vonk van het ene licht
dat alles omvat.

 

Ik aanvaard de rol die mij gegeven is,
niet als last,
maar als bevrijding.
Geen offer, geen strijd,
slechts het afleggen van de last
die ik nooit had hoeven dragen.

 

Zo loop ik zacht door deze wereld,
niet als een gevangene,
maar als een boodschapper van vrijheid.

 

 

Dit gedicht vangt de essentie van les 114: het besef dat we niet onze tijdelijke vorm zijn, maar geest – vrij en eeuwig. En door dat te erkennen, helpen we de wereld zonder strijd, maar door simpelweg te zijn wie we werkelijk zijn.

 

Uitleg en commentaar op les 114

Les 114 is een herhaling van twee eerdere lessen:

  • Les 97: Ik ben geest.
  • Les 98: Ik aanvaard mijn rol in Gods verlossingsplan.

Deze lessen helpen ons herinneren wie we werkelijk zijn en wat onze functie is in het grotere geheel.

 

Les 97: Ik ben geest

Dit idee herinnert ons eraan dat we niet ons lichaam zijn, maar iets veel groters: een eeuwige, spirituele werkelijkheid. Het lichaam en de wereld zijn tijdelijke verschijnselen, terwijl geest (zoals bedoeld in de Cursus) onveranderlijk en eeuwig is. Dit is een fundamenteel concept in Een Cursus in Wonderen, omdat het ons bevrijdt van de identificatie met lijden, angst en afscheiding.

Wanneer we zeggen "Ik ben geest", erkennen we dat we niet beperkt zijn tot een fysieke vorm, en dat onze ware identiteit voorbij de beperkingen van tijd en ruimte ligt. Dit helpt ons om niet vast te houden aan ego-gedreven angsten en verlangens.

 

Les 98: Ik aanvaard mijn rol in Gods verlossingsplan

Deze les gaat over onze verantwoordelijkheid in de heling van de wereld. Verlossing in de Cursus betekent niet dat we anderen moeten bekeren of actief moeten ‘redden’, maar dat we onze eigen denkgeest genezen van illusies. Door zelf de waarheid te herkennen – dat we geest zijn en dat liefde de enige realiteit is – helpen we de hele wereld genezen.

Onze ‘rol’ is dus simpelweg het loslaten van angst en schuld, en het accepteren van onze ware natuur. Door deze innerlijke transformatie worden we vanzelf een licht voor anderen, zonder dat we iets hoeven op te dringen.

 

Waarom deze lessen belangrijk zijn

Deze twee lessen vormen de kern van de Cursus: ze nodigen ons uit om onze ware identiteit te omarmen en om de wereld te zien door de ogen van liefde in plaats van angst. Wanneer we dat doen, worden we niet alleen zelf vrij, maar dragen we bij aan de bevrijding van de hele wereld.

 

 

Les 114: "Herhaling van lessen 97-98"

 

Uitgebreide uitleg

Deze herhaling benadrukt dat we pure geest zijn en dat we Gods Wil mogen aanvaarden als de bron van ons ware geluk.

 

Samenvatting van lessen 97-98

  1. Ik ben geest. → We zijn geen lichamen, maar eeuwige, grenzeloze geest.

  2. Ik aanvaard mijn rol in Gods verlossingsplan → Gods Wil is perfect geluk, en we kunnen ons hieraan overgeven.

 

Praktische toepassing en oefening

  • Herhaal: "Ik ben geest. Ik aanvaard mijn rol in Gods verlossingsplan."

  • Observeer wanneer je je beperkt voelt en herinner jezelf eraan dat je puur bewustzijn bent.

  • Vraag jezelf af: Hoe zou mijn leven eruitzien als ik Gods Wil volledig accepteer?

 

Meditatie & contemplatie

Visualiseer een oneindige hemel zonder grenzen. Voel hoe je bewustzijn zich uitbreidt en vrij is.