Les 105

(15 april)

"Gods vrede en vreugde behoren me toe"

 

Ergens in de diepte van mijn wezen
ligt een stille ruimte
onaangetast door tijd,
ongeremd door twijfel.

 

Daar woont vrede.
Niet als een belofte voor later,
niet als een verre droom,
maar als een aanwezigheid
die ik slechts hoef te herkennen.

 

Ergens voorbij mijn denken
is vreugde geen gevolg,
geen beloning voor goed handelen,
geen vluchtige gloed van geluk.
Zij is hier.
Zij is de grond waarop ik sta,
de adem die mij draagt.

 

Zolang ik naar buiten kijk,
zoekend naar bevestiging,
vervliegt haar zekerheid als mist.
Maar in het stille midden
ontmoet ik haar opnieuw,
zoals de zon altijd wacht
achter de wolken van mijn angst.

 

Gods vrede is niet verdiend,
niet gewonnen,
niet gebonden aan voorwaarden.
Zij is.
Zoals ik ben.
Zoals wij allen zijn.

 

En als ik dit weet,
niet alleen met woorden,
maar met de kern van mijn wezen,
dan deel ik haar,
zonder inspanning,
zonder angst,
zoals de zon haar licht deelt
zonder ooit tekort te schieten.

 

 

Uitgebreide uitleg over de betekenis van les 105

Deze les uit de Cursus in Wonderen wijst op een diepere waarheid: vrede en vreugde zijn niet iets wat we moeten verdienen, maar iets wat ons van nature toebehoort.

 

Veel mensen zoeken vrede en vreugde in externe omstandigheden: in succes, relaties, of materiële zekerheid. Maar deze les nodigt ons uit om een innerlijke bron te ontdekken, een plek waar vrede en vreugde altijd aanwezig zijn, ongeacht wat er in de buitenwereld gebeurt.

 

De kern van deze les is herinnering:

  • Gods vrede en vreugde zijn al van mij – ik hoef er niet naar te zoeken, ik hoef alleen te herinneren dat ze er altijd zijn.
  • Vrede en vreugde zijn niet afhankelijk van omstandigheden – ze zijn een staat van zijn en niet iets dat komt en gaat.
  • Door vrede en vreugde te erkennen, deel ik ze vanzelf met anderen – net zoals een licht vanzelf schijnt, zonder moeite.

 

De uitdaging ligt in het loslaten van de identificatie met het ego, dat altijd zoekt, altijd vindt dat er iets ontbreekt. Als we leren rusten in wat er al is, ontdekken we dat we niets hoeven te zoeken.

 

 

Les 105: "Gods vrede en vreugde behoren me toe."

 

Uitgebreide uitleg

Deze les herinnert ons eraan dat we deel hebben aan Gods vrede en vreugde. We hoeven deze niet te verdienen; ze zijn ons natuurlijke erfgoed. Het is slechts ons geloof in afscheiding dat ons ervan weerhoudt om ze volledig te ervaren.

 

Diepere spirituele inzichten

  • Vrede en vreugde zijn niet afhankelijk van uiterlijke omstandigheden, maar van onze innerlijke staat.

  • Wanneer we onze ware aard erkennen, ervaren we moeiteloos Gods vrede en vreugde.

  • Door deze eigenschappen te delen met anderen, versterken we ze in onszelf.

 

Praktische toepassing en oefening

  • Herhaal: "Gods vrede en vreugde behoren me toe."

  • Oefen in het herkennen van momenten van innerlijke vrede en vreugde.

  • Vraag jezelf af: Wat zou ik loslaten als ik wist dat Gods vrede en vreugde al van mij zijn?

 

Meditatie & contemplatie

Stel je voor dat je door een serene tuin loopt, gevuld met licht en harmonie. Voel hoe je omhuld wordt door een diep gevoel van vrede en vreugde dat vanuit je eigen hart stroomt.