Les 89

(30 maart)

"Het recht op wonderen"

 

Ik loop door de wereld
met de last van gedachten,
oude verhalen,
een stem die herhaalt
wat mij werd aangedaan.

 

Ik houd het vast,
knijp het samen als een vuist,
want in mijn pijn
vind ik een vorm van zekerheid —
wie zou ik zijn zonder?

 

Maar vandaag sta ik stil
en zie ik dat het anders kan.
Ergens in mij is een plek
die het licht niet vreest,
die zacht ademhaalt
en wacht tot ik luisteren wil.

 

Het is geen stem van strijd,
geen roep om gelijk,
maar een fluistering
die mij herinnert
aan wat ik vergeten ben:
dat ik een recht heb op wonderen.

 

Niet als iets zeldzaams,
niet als een loterijprijs,
maar als iets dat mij toebehoort
zoals adem, zoals licht.
Het is daar —
achter de sluier van wrok.

 

Wanneer ik de last neerleg,
wanneer ik vergeef,
niet omdat ik zwak ben,
maar omdat ik sterk ben,
dan openen zich deuren
die ik dacht gesloten,
en zie ik wat altijd al was:
een wereld herboren in liefde.

 

 

Het gedicht biedt een contemplatieve weergave van hoe de herhaling van deze lessen ons helpt een diepere verbinding te maken met de wonderen die altijd binnen ons bereik zijn, mits we bereid zijn onze perceptie te veranderen.

 

Uitleg van het gedicht in relatie tot les 89

Dit gedicht weerspiegelt de kernboodschap van les 89, waarin de lessen 77 en 78 worden herhaald.

 

  • "Ik heb een recht op wonderen"
    Dit wordt in het gedicht benadrukt door het besef dat wonderen geen willekeurige geschenken zijn, maar een natuurlijk recht. Het gedicht doorloopt de overgang van een staat van vastklampen aan pijn en grieven naar een staat van openheid en acceptatie van wonderen.

 

  • "Laat wonderen alle grieven vervangen"
    De transformatie in het gedicht gebeurt wanneer de ik-persoon besluit de last van grieven neer te leggen. In plaats van vast te houden aan pijn en gelijk willen hebben, kiest hij of zij voor vergeving. Hierdoor wordt een nieuwe realiteit zichtbaar — de wereld wordt herboren in liefde.

 

  • De symboliek van het licht en de stem
    De innerlijke stem die niet strijdt maar herinnert, staat symbool voor de Heilige Geest of het innerlijke weten dat ons uitnodigt tot vergeving en het toelaten van wonderen.

 

 

Les 89: "Herhaling van lessen 77-78"

 

Uitgebreide uitleg

Deze herhalingsles benadrukt dat wonderen onze natuurlijke staat zijn en dat wrok alleen maar een blokkade vormt voor het ervaren ervan. We worden uitgenodigd om ons open te stellen voor wonderen door vergeving en liefde te omarmen.

 

Samenvatting van lessen 77-78

  1. Ik heb recht op wonderen. → Wonderen zijn geen uitzonderingen; ze zijn de manier waarop God werkt.

  2. Laat wonderen alle grieven vervangen. → Wrok blokkeert de stroom van Gods liefde, terwijl wonderen deze bevrijden.

 

Praktische toepassing en oefening

  • Herhaal: "Ik heb recht op wonderen. Laat wonderen alle grieven vervangen."

  • Oefen in het herkennen en loslaten van wrok.

  • Vraag jezelf af: Wat als ik wonderen als mijn natuurlijke erfgoed accepteer?

 

Meditatie & contemplatie

Visualiseer een deur die gesloten is door wrok, en zie hoe deze opengaat zodra je wonderen omarmt. Voel de vreugde en vrijheid die hierdoor ontstaat.