Les 130

(10 mei)

"Twee werelden"

 

Je ogen dwalen langs vormen,
schaduwen dansen in het licht.
Je zoekt naar betekenis,
maar de lijnen vervagen.

 

De stad gonst van stemmen,
verlangens klitten samen in stegen,
bouwen torens van verwachting,
die als mist oplossen in de ochtendzon.

 

Je reikt uit naar zekerheid,
grijpt naar wat nooit bleef.
Handen vol echo’s,
dromen als water door vingers gegleden.

 

Toch klopt er iets aan de randen,
fluistert een andere stem.
Zij wijst niet op wat verdwijnt,
maar op wat nooit veranderen kan.

 

Kijk niet met ogen die niet zien,
luister niet naar echo’s van angst.
Laat de stilte spreken
en de waarheid zal je dragen.

 

Want wie één wereld kiest,
laat de ander achter.
En in wat overblijft,
vindt hij zichzelf.

 

 

Dit gedicht nodigt uit om te kiezen voor de wereld van waarheid en liefde, en illusies los te laten. Het verkent de vergankelijkheid van de fysieke realiteit en de roep van een diepere waarheid die altijd aanwezig is. De laatste strofen herinneren aan de les: je kunt niet beide werelden zien — de ware werkelijkheid openbaart zich pas wanneer je de illusie loslaat.

 

Commentaar op les 130: "Het is onmogelijk twee werelden te zien."

Deze les uit Een Cursus in Wonderen benadrukt de onverenigbaarheid van de fysieke wereld en de wereld van liefde en waarheid. De kernboodschap is dat je niet tegelijkertijd de illusie en de waarheid kunt omarmen. Wanneer je probeert beide werelden te zien, blijf je in verwarring, omdat ze fundamenteel tegenstrijdig zijn.

 

De fysieke wereld, zoals we die waarnemen met onze zintuigen, wordt in Een Cursus in Wonderen beschouwd als een illusie, gevormd door onze overtuigingen, angsten en ego. Daarentegen is de wereld van liefde, waarheid en vrede de realiteit. Maar omdat deze werelden tegengesteld zijn, kunnen ze niet naast elkaar bestaan in onze waarneming. Je moet kiezen welke je wilt zien.

 

Dit vraagt om een innerlijke beslissing: blijf je vasthouden aan de schijnbare zekerheden van de materiële wereld, of laat je deze los om de vrede en liefde van de ware wereld te ervaren? Dit is geen keuze tussen "iets" en "niets," maar tussen illusie en werkelijkheid.

 

De les nodigt uit tot een diepere bewustwording van hoe onze waarneming wordt bepaald door onze overtuigingen. Als we de wereld door angst bekijken, zien we dreiging en schaarste. Kijken we echter door de ogen van liefde, dan ervaren we vrede en overvloed. Door onze denkgeest te trainen in het kiezen voor liefde, beginnen we de wereld niet langer als vijandig en beperkt te zien, maar als een weerspiegeling van de goddelijke werkelijkheid.

 

 

Les 130: "Het is onmogelijk twee werelden te zien."

 

Uitgebreide uitleg

Deze les onderwijst dat we niet tegelijkertijd de wereld van het ego en de wereld van God kunnen waarnemen. We moeten kiezen waar we ons op richten: angst of liefde, illusie of waarheid.

 

Diepere spirituele inzichten

• De wereld die we zien, is een weerspiegeling van onze innerlijke overtuigingen.

• Wanneer we ons richten op Gods liefde, verdwijnt de angst vanzelf.

• We kunnen niet zowel vasthouden aan illusies als de waarheid ervaren.

 

Praktische toepassing en oefening

• Herhaal: "Het is onmogelijk twee werelden te zien."

• Oefen in het herkennen van momenten waarop je probeert beide werelden vast te houden.

• Vraag jezelf af: Welke wereld kies ik vandaag te zien?

 

Meditatie & contemplatie

Visualiseer twee deuren: één leidt naar angst en illusie, de andere naar liefde en waarheid. Stap bewust door de deur naar Gods wereld.