Les 64

(5 maart)

"Laat me mijn functie niet vergeten"

 

Ik dwaal door de dagen,
zoekend naar betekenis in schaduwen,
waar vormen verschuiven en niets blijft,
waar stemmen roepen en even snel verstommen.

 

Mijn handen grijpen naar zekerheid,
maar de wereld biedt niets blijvends.
Ik zoek erkenning, een plaats, een doel,
maar alles verandert, alles verdwijnt.

 

En dan, een fluistering vanbinnen:
"Je bent niet hier om te vechten,
niet om te verzamelen,
niet om te bewijzen."

 

Mijn werkelijke taak is eenvoudig,
maar niet altijd gemakkelijk.
Het is een herinneren,
een zacht ontwaken uit een droom.

 

Ik ben hier om licht te zien,
waar anderen duisternis vermoeden.
Om bruggen te bouwen,
waar angst muren opwerpt.

 

Mijn functie is geen last,
geen opdracht die drukt op mijn schouders.
Het is de sleutel tot vrijheid,
de deur naar vrede.

 

Dus laat me niet verdwalen
in de ruis van de wereld.
Laat me niet vergeten
wat werkelijk mijn taak is:
liefde brengen,
vergeving zien,
wakker zijn.

 

 

Hoe dit gedicht aansluit bij de les

Dit gedicht verbeeldt de worsteling die velen ervaren in het dagelijks leven: het zoeken naar betekenis in een vergankelijke wereld. Het beschrijft de onrust die ontstaat wanneer we onze werkelijke functie vergeten en vastzitten in wereldse zorgen.

 

Maar dan komt de herinnering – een zachte innerlijke stem die herinnert aan de ware functie: vergeving en liefde. Het gedicht benadrukt dat deze functie geen verplichting of last is, maar juist een bevrijding. Door te kiezen voor liefde en vergeving, laten we illusies los en vinden we innerlijke vrede.

 

De les moedigt ons aan om niet te verdwalen in de ruis van het ego, maar om onze ware taak te herinneren. Het gedicht eindigt daarom met een gebed om ontwaken, om niet te vergeten wie we werkelijk zijn.

 

Uitleg van les 64: "Laat me mijn functie niet vergeten."

In Een Cursus in Wonderen wordt vaak benadrukt dat we een diepere, spirituele functie hebben die verder reikt dan ons ego of onze wereldse rollen. In les 64 gaat het erom dat we ons niet laten afleiden door illusies van het ego, door angsten, schuldgevoelens of wereldse ambities, maar dat we ons herinneren wie we werkelijk zijn: verlengers van liefde en vergeving.

 

Onze functie is vergeving, in de betekenis van het loslaten van onze oordelen en het zien van de werkelijkheid zoals die werkelijk is – niet door de lens van het ego, maar door de ogen van liefde. Dit betekent niet dat we passief of naïef worden, maar dat we kiezen om voorbij schijnbare conflicten en verschillen te kijken, en te erkennen dat liefde de enige waarheid is.

 

De les herinnert ons eraan dat wanneer we onze functie vergeten, we ons verloren kunnen voelen, onzeker of angstig. Maar als we ons herinneren dat we hier zijn om liefde uit te stralen en illusies los te laten, vinden we innerlijke rust.

 

 

Les 64: "Laat me mijn functie niet vergeten."

 

Uitgebreide uitleg

Deze les helpt ons om gefocust te blijven op ons ware doel: liefde en vergeving. Het ego zal ons afleiden met angst en zorgen, maar we kunnen ons steeds weer herinneren dat onze functie is om het licht te zijn.

 

Diepere spirituele inzichten

  • Onze ware functie overstijgt wereldse doelen en verplichtingen.

  • Wanneer we ons herinneren dat liefde en vergeving onze taak is, ervaren we vrede.

  • Het ego wil ons laten denken dat we iets anders nodig hebben om gelukkig te zijn, maar onze ware vreugde ligt in het vervullen van onze spirituele functie.

 

Praktische toepassing en oefening

  • Herhaal: "Laat me mijn functie niet vergeten."

  • Oefen in bewust kiezen voor liefde in plaats van angst.

  • Vraag jezelf af: Wat kan ik vandaag doen om mijn spirituele functie te vervullen?

 

Meditatie & contemplatie

Visualiseer een kompas in je hart dat altijd wijst naar liefde en vergeving. Voel hoe het je begeleidt op je pad.