Les 303

(30 oktober)

De heilige Christus is vandaag in mij geboren.

1. Waak met mij, engelen, waak met mij vandaag. Laat al Gods heilige Gedachten mij omringen, en wees stil met mij nu de hemelse Zoon geboren is. Laat aardse klanken bedaren en de beelden die ik gewend ben verdwijnen. Laat Christus verwelkomd worden waar Hij thuis is. En laat Hem de klanken horen die Hij begrijpt en enkel de beelden zien die Zijn Vaders Liefde tonen. Laat Hem hier niet langer een vreemde zijn, want vandaag is Hij in mij opnieuw geboren.

 

2. Uw Zoon is welkom, Vader. Hij is gekomen om mij te verlossen van het kwade zelf dat ik heb gemaakt. Hij is het Zelf dat U mij gegeven hebt. Hij is niets anders dan wat ik in waarheid werkelijk ben. Hij is de Zoon die U boven alles liefhebt. Hij is mijn Zelf zoals U mij hebt geschapen. Het is niet Christus die kan worden gekruisigd. Laat me, veilig in Uw Armen, Uw Zoon ontvangen.


Toelichting:

Dit is waar het om gaat: om de geboorte van Christus in mij. De Zoon van de Hemel wordt in mij geboren. Het kwaad dat ik heb gemaakt verdwijnt en wat ik geloofde te zijn is niet waar. Christus is “wat ik in waarheid werkelijk ben” (2:4).

 

Hij is mijn Zelf zoals U mij hebt geschapen (2:6).

 

Laat mij dit wonder voelen. Laat me het geruis horen van de vleugels van de engelen die vol vreugde naar me kijken, wanneer ik mij bewust word van wat er in mijn binnenste gebeurt.

 

Waarom lijkt het zo moeilijk te zijn om ons te verbinden met deze waarheid?

 

Als je de werkelijkheid van dit Christusbewustzijn in jezelf probeert te voelen, let dan op de gedachten die bij je opkomen en dit tegenspreken. Gedachten van schuld en onwaardigheid; spottende gedachten; gedachten over dwaasheid; gedachten over nutteloosheid. Dit zijn egogedachten, gedachten van het “kwade zelf” (2:2) dat je hebt gemaakt. Ze hebben geen betekenis. Laat ze los, laat ze dansen in de wind, en sta het bewustzijn van je ware grootheid als Gods schepping toe om hun plaats in te nemen. Dit edele, wonderbaarlijke Zelf dat je soms ervaart en ook nu misschien voelt, dit Zelf van oneindige liefde, deze universele goedheid, mildheid en vriendelijkheid – dit ben jij.

 

Laat me, veilig in Uw Armen, Uw Zoon ontvangen (2:8).

 

Wanneer onze denkgeest zich tot het licht in ons wendt en de Christus zoekt, wordt Hij in ons herboren (WdI.hV.In.7:3). Elke keer wanneer we de Heilige Geest toestaan onze denkgeest te verlichten, brengen we Christus in deze wereld en laten we de heilige Zoon van God in ons midden geboren worden. Dan zijn we als Maria en bidden: “Mij geschiede naar Uw woord.”


Oefeninstructies:

DOEL

De Inleiding op Deel II van het Werkboek klinkt alsof we voor de rest van het jaar proberen het eind van onze spirituele reis te bereiken: “Dit jaar heeft ons tot de eeuwigheid gebracht” (10:8). Het Handboek voor leraren beschrijft in hoofdstuk 16 een bescheidener doel: het bereiken van een punt waarop we oefenen vanuit onze eigen motivatie en inspiratie en niet omdat een boek ons aanraadt dat te doen. Dat betekent dat onze beoefening verandert van een opdracht in een levenswijze. Ik denk dat het goed is deze beide doelen te combineren. We moeten streven naar de eeuwigheid, omdat we, door de lat hoog te leggen, verder komen dan wanneer we dat niet doen, zelfs als dat alleen maar betekent dat we het Werkboek niet meer nodig hebben.

Deel II, dat geen instructies voor de dagelijkse beoefening meer bevat, is een belangrijke stap in die richting. Wanneer je beoefening opbloeit in plaats van verdort, ben je dicht bij het doel van het Werkboek: het overbodig worden ervan.

 

Met andere woorden: we moeten ernaar streven los te komen van tijd en ruimte, zodat we dit doel kunnen bereiken.

 

LEZEN VAN DE LESSEN

De lessen van Deel II zijn anders dan die van Deel I. Na het idee van de dag volgen slechts twee alinea’s, beide in de eerste persoon (ik of wij), die het idee van de dag uitbreiden en toelichten. Hierdoor lijken de lessen van Deel II op de meeste herhalingen van Deel I, waar het idee van de dag wordt gevolgd door een “bijbehorende toelichting” (WdI.hI.In.2:3,3:3), die geschreven is in de eerste persoon en een uitbreiding is van het idee. In de Herhalingen zijn deze bijbehorende toelichtingen onderdeel van de oefening. We lezen ze enkele keren, denken erover na, herhalen ze bij onszelf en “proeven” elk woord. De bedoeling is ze ons eigen te maken, daarom zijn ze geformuleerd alsof het onze eigen woorden zijn. We verbinden ons er zodanig mee dat het meer oefenen dan lezen wordt.

Het is goed om de bijbehorende toelichtingen in Deel II op dezelfde manier te gebruiken. De Inleiding verwijst daar ook naar. Ze spreekt over lezen als een oefening (2:1), een inleiding tot “perioden van woordeloze, diepe ervaring die daarop zouden moeten volgen” (11:2). Als praktische oefening kunnen de twee alinea’s van elke les op de volgende manier worden gebruikt:

 

  • De toelichting op het idee:

Lees deze alinea langzaam een aantal keren en stel je voor dat dit werkelijk je eigen gedachten zijn. Benadruk eventueel de woorden “ik”, “mij” en “mijn”.

  • Het gebed:

 

OCHTEND- EN AVOND MEDITATIE

Deze langere oefenperioden zijn bedoeld als Open Mind meditatie, dus neem de tijd die je nodig hebt voor het gewenste resultaat. Begin met het herhalen van het idee van de dag, maar doe dit op een speciale manier: als een uitnodiging aan God om tot je te komen: “We zeggen de uitnodigende woorden die Zijn Stem ons ingeeft en dan wachten we op Zijn komst” (4:6). Nadat je deze woorden hebt herhaald, wacht je in verwachtingsvolle stilte. Wachten betekent gewoonlijk dat je lichamelijk stil zit of staat, in afwachting van de een of andere gebeurtenis. Hier gaat het echter ook om mentale stilte, in afwachting van een wonderbaarlijke gebeurtenis: het ervaren van God in je denkgeest. Wacht daar als het ware met ingehouden adem op. Wacht in het vertrouwen dat “de Godsherinnering schemert aan de wijde horizonten van onze denkgeest” (9:5). Je wacht dus bewegingloos, maar zeer alert. Je wachten moet vervuld zijn van de verwachting “dat onze Vader Zichzelf openbaart, zoals Hij heeft beloofd” (3:3). Met andere woorden: je wachten is gebaseerd op het vertrouwen dat God Zijn beloften na zal komen. Hij heeft je beloofd dat Hij komt als je daar om vraagt. Probeer zonder gebruik van woorden in deze meditatieve staat te blijven. Als je gedachten afdwalen herhaal dan het idee van de dag, om jezelf terug te brengen naar de staat van zwijgend wachten. “We zullen die gedachte gebruiken om onze denkgeest zo nodig te kalmeren” (3:1).

 

Wanneer je de Open Mind meditatie te moeilijk vindt of wanneer deze niet het gewenste resultaat oplevert, gebruik dan eventueel de Naam-van-God meditatie, zoals bijvoorbeeld Les 222 aangeeft: “Vader, we hebben geen andere woorden op onze lippen en in onze denkgeest dan Uw Naam, nu wij in stilte in Uw Tegenwoordigheid komen en vragen om even in vrede te mogen rusten bij U” (WdII.222.2:1). (Zie ook de oefeninstructies bij les 183184 en Naam van God meditatie.

 

UURLIJKSE HERINNERING

Een of twee minuten op het hele uur (of korter wanneer dat vanwege de omstandigheden niet mogelijk is). Doe een korte versie van de ochtendmeditatie: herhaal het idee als een uitnodiging aan God en wacht in woordeloze stilte op Zijn komst.

 

REGELMATIGE HERHALINGEN

Herhaal het idee van de dag zo vaak mogelijk: “Herhaal het, en laat je denkgeest een kort moment in stilte en vrede verpozen” (WdI.hIII.In.10:5).

 

ANTWOORD OP VERLEIDINGEN

Zodra je in de verleiding komt om je doel te vergeten:

Herhaal het idee om God aan te roepen teneinde deze verleiding te laten verdwijnen (2:9, 10:2).

Als je ergens door van streek raakt, stel dan vast welke behoefte achter dat gevoel zit en zeg: “Ik denk dat ik ..... nodig heb, maar ik heb niets nodig dan de waarheid.

 

LEZEN VAN DE “WAT IS DE WEDERKOMST”-TEKST

Lees vóór de ochtend- of avondoefening de “Wat is de Wederkomst”- tekst die aan de orde is. Lees dit niet oppervlakkig, “ze dienen langzaam gelezen en even overdacht te worden” (11:4).

 

•••

 

SAMENVATTING

  • Lees de toelichting langzaam en alsof het je eigen woorden zijn.
  • Bid het gebed, eventueel meerdere keren.
  • ’s Morgens en ’s avonds: Herhaal het idee en mediteer daarna enige tijd.
  • Elk heel uur: Herhaal het idee en breng enkele momenten door in stilte.
  • Regelmatige herhalingen: Herhaal het idee gedurende de dag zo vaak mogelijk.
  • Antwoord op verleidingen: Herhaal het idee om je vrede te herstellen zodra deze verstoord raakt en/of je het doel uit het oog verliest.
  • Lees één keer per dag langzaam en aandachtig de “Wat is de Wederkomst”- tekst.

Wat is de Wederkomst  3:

Deel 3: WdII.9.2:1-2

 

1. De Wederkomst van Christus, die zo zeker is als God Zelf, is niets dan de correctie van vergissingen en de terugkeer van innerlijke gezondheid. Ze maakt deel uit van de toestand die terugbrengt wat nooit verloren was, en opnieuw bekrachtigt wat voor eeuwig en altijd waar is. Het is de uitnodiging aan Gods Woord om de plaats van illusies in te nemen, de bereidwilligheid om vergeving op alles te laten rusten, zonder uitzondering en zonder voorbehoud.

 

"Het is dit alles-insluitende karakter van de Wederkomst van Christus dat haar in staat stelt de wereld te omvangen en jou geborgen te houden in haar zachte komst, die jou en al wat leeft omvat. De bevrijding die de Wederkomst brengt, kent geen eind, daar Gods schepping niet anders dan grenzeloos kan zijn."

 

Vergeving verlicht de weg van de Wederkomst, omdat ze alles als één beschijnt. En zo wordt eenheid ten langen leste herkend.

 

3. De Wederkomst brengt de lessen die de Heilige Geest onderwijst tot een eind, en maakt zo plaats voor het Laatste Oordeel waarin al het leren eindigt in één laatste samenvatting die voorbij zichzelf zal reiken en zich uitstrekt tot God. De Wederkomst is het moment waarop alle denkgeesten in handen van Christus worden gelegd, om in naam van de ware schepping en de Wil van God aan de geest te worden teruggegeven.

 

4. De Wederkomst is de enige gebeurtenis in de tijd waarop de tijd zelf geen invloed heeft. Want ieder die ooit kwam om te sterven, of die nog komen zal, of nu aanwezig is, wordt gelijkelijk bevrijd van wat hij heeft gemaakt. In die gelijkheid wordt Christus hersteld als één Identiteit, waarin de Zonen van God erkennen dat zij allen één zijn. En God de Vader glimlacht naar Zijn Zoon, Zijn ene schepping en Zijn enige vreugd.

 

5. Bid dat de Wederkomst spoedig mag zijn, maar laat het daar niet bij. Ze heeft jouw ogen en oren en handen en voeten nodig. Ze heeft jouw stem nodig. En bovenal behoeft ze jouw bereidwilligheid. Laten we ons erin verheugen dat we Gods Wil kunnen doen, en ons verenigen in het heilig licht daarvan. Zie, de Zoon van God is één in ons, en door Hem kunnen we de Liefde van onze Vader bereiken.

 

 

We vervolgen punt 4 van het overzicht:

 

De bereidwilligheid om volledig te vergeven (1:3).

 

De Wederkomst van Christus is alles-insluitend (2:1). Alle denkgeesten worden gezamenlijk genezen. Dit stelt haar in staat “de wereld te omvangen en jou geborgen te houden in haar zachte komst, die jou en al wat leeft omvat” (2:1). Wanneer iets of iemand uitgesloten zou zijn van vergeving, hoe zou er dan volmaakte vrede kunnen zijn? Dan zou conflict nog steeds bestaan. Omdat de Wederkomst “al wat leeft omvat” zijn we allemaal samen geborgen. Vergeving is totaal en universeel en omvat alles.

 

De bevrijding die de Wederkomst brengt, kent geen eind, daar Gods schepping niet anders dan grenzeloos kan zijn (2:2).

 

De bevrijding kent geen eind... ze stopt niet voordat alles is ingesloten. Alle onderdrukking, alle slavernij en elke beperking is verdwenen. Hoe zou het anders kunnen, aangezien Gods schepping geen grenzen kent? Dit is het einddoel dat we voor ogen moeten houden wanneer we ons kleine aandeel leveren door vergevingsgezind te zijn in onze dagelijks relaties.

 

De dag zal komen waarop mijn en jouw denkgeest geen enkele grief meer koestert jegens iets of iemand, en niemand meer een grief koestert jegens ons. Alle schuld zal verdwenen zijn, evenals alle boosheid. “En God Zelf zal alle tranen wissen” (Les 301). Waar we duisternis zagen, zien we alleen nog licht (Les 302). Wat zal die dag een zuivere en onvervalste vreugde brengen! Gods Wil voor ons, ons volmaakt geluk, zal dan worden gerealiseerd en gekend. En ons hart zal overvloeien van dankbaarheid, wanneer we onze stemmen opnieuw verenigen in het vergeten Liefdeslied, dat het hele universum vult.