Les 139

(19 mei)

Ik aanvaard de Verzoening voor mijzelf.

1. Dit is het eind van alle keuze. Want hier komen we tot de beslissing onszelf te aanvaarden zoals God ons geschapen heeft. En wat is keuze anders dan onzekerheid omtrent wat we zijn? Er is geen twijfel die hierin niet geworteld is. Er is geen vraag die deze ene niet weerspiegelt. Er is geen conflict dat niet de ene, eenvoudige vraag behelst: ‘Wat ben ik?’

 

2. Maar wie anders zou deze vraag kunnen stellen dan iemand die geweigerd heeft zichzelf te herkennen? Alleen de weigering jezelf te accepteren kan de vraag oprecht doen lijken. Het enige wat door ieder levend wezen met zekerheid kan worden gekend, is wat het is. Vanuit dit ene punt van zekerheid bekijkt het andere dingen die even zeker zijn als hijzelf.

 

3. Onzekerheid over wat jij wel mag zijn is zelfmisleiding op zo’n enorme schaal dat de omvang ervan nauwelijks te bevatten is. In leven zijn en jezelf niet kennen is jezelf werkelijk dood wanen. Want wat is leven anders dan jezelf zijn, en wat behalve jij kan in leven zijn? Wie is de twijfelaar? Wat betwijfelt hij? Wie bevraagt hij? Wie kan hem antwoord geven?

 

4. Hij stelt eenvoudig dat hij niet zichzelf is en daarom, omdat hij iets anders is, wordt hij iemand die vraagt wat dat iets is. Toch kan hij absoluut nooit in leven zijn tenzij hij het antwoord weet. Als hij vraagt alsof hij het niet weet, toont dat alleen maar aan dat hij niet wil zijn wat hij is. Hij heeft het aanvaard omdat hij leeft, heeft ertegen geoordeeld en de waarde ervan ontkend, en heeft besloten dat hij de enige zekerheid waardoor hij leeft, niet kent.

 

5. Zo is hij niet meer zeker van zijn leven, want wat het is, werd door hem ontkend. En juist voor deze ontkenning heb je Verzoening nodig. Je ontkenning heeft geen verandering gebracht in wat jij bent. Maar je hebt je denkgeest opgesplitst in wat de waarheid kent en wat die niet kent. Jij bent jezelf. Daar bestaat geen twijfel over. En toch betwijfel je het. Maar je vraagt je niet af welk deel van jou echt jezelf betwijfelen kan. Het kan niet werkelijk een deel van jou zijn dat deze vraag stelt. Want het vraagt aan iemand die het antwoord weet. Als het een deel van jou was, zou zekerheid onmogelijk zijn.

 

6. Verzoening verhelpt het vreemde idee dat het mogelijk is jezelf te betwijfelen en onzeker te zijn over wat jij werkelijk bent. Dit is het toppunt van dwaasheid. Toch is het de universele vraag van de wereld. Wat betekent dit anders dan dat de wereld dwaas is? Waarom haar dwaasheid delen in de sombere overtuiging dat wat hier universeel is, ook waar is?

 

7. Niets wat de wereld gelooft is waar. Ze is een plaats die tot doel heeft een verblijf te zijn waar zij die beweren zichzelf niet te kennen, kunnen komen vragen wat zij zijn. En ze zullen terugkomen tot het moment waarop Verzoening wordt aanvaard en ze leren dat het onmogelijk is jezelf te betwijfelen en je niet bewust te zijn van wat jij bent.

 

8. Alleen aanvaarding kan van jou worden gevraagd, want wat jij bent staat vast. Het is voor eeuwig vastgesteld in de heilige Denkgeest van God, en in die van jou. Het is zo ver boven alle onzekerheid en twijfel verheven dat vragen wat het moet zijn alle bewijs is dat je nodig hebt om aan te tonen dat jij de tegenspraak gelooft dat jij niet weet wat je wel móet weten. Is dit een vraag, of een stelling die zich in de stelling zelf ontkent? Laten we niet toestaan dat onze heilige denkgeest zich bezighoudt met dergelijke zinloze spinsels.

 

9. We hebben een opdracht hier. We zijn niet gekomen om de dwaasheid te versterken waarin we ooit hebben geloofd. Laten we niet het doel vergeten dat we hebben aanvaard. Het is meer dan alleen ons geluk dat we zijn komen verwerven. Wat wij aanvaarden dat wij zijn, verkondigt wat iedereen, samen met ons, moet zijn. Laat je broeders niet in de steek, of je laat jezelf in de steek. Bezie hen met liefde, opdat ze weten dat zij deel van jou zijn, en jij van hen.

 

10. Dit is wat de Verzoening onderwijst, en ze toont aan dat de Eenheid van Gods Zoon niet aangetast wordt door zijn overtuiging dat hij niet weet wat hij is. Aanvaard vandaag de Verzoening, niet om de werkelijkheid te veranderen, maar alleen om de waarheid over jezelf te aanvaarden, en vervolg jouw weg je verheugend in de oneindige Liefde van God. Alleen dit wordt van ons gevraagd. Alleen dit zullen we doen vandaag.

 

11. We zullen vijf minuten ‘s morgens en ‘s avonds eraan besteden onze gedachten aan onze les voor vandaag te wijden. We beginnen met deze herhaling van wat onze opdracht is:

 

Ik aanvaard de Verzoening voor mijzelf, want ik blijf zoals God mij geschapen heeft.

 

We hebben de kennis niet verloren die God ons gaf toen Hij ons schiep zoals Zichzelf. Wij kunnen ons die voor iedereen herinneren, want in de schepping zijn alle denkgeesten één. En in ons geheugen sluimert de herinnering hoe dierbaar onze broeders ons in waarheid zijn, hoezeer elke denkgeest een deel van ons is, hoe trouw ze ons werkelijk zijn geweest, en hoe de Liefde van onze Vader hen allen omvat.

 

12. In dank voor heel de schepping, in de Naam van haar Schepper en Zijn Eenheid met alle aspecten van de schepping, herhalen we vandaag elk uur onze toewijding aan onze onderneming, terwijl we alle gedachten die ons zouden afleiden van ons heilig doel terzijde leggen. Laat je denkgeest verscheidene minuten lang verschoond zijn van al het dwaze spinrag waarmee de wereld de heilige Zoon van God wil inspinnen. En ontdek de breekbaarheid van de ketenen die de kennis omtrent jouzelf weg schijnen te houden van je bewustzijn, als je zegt:

 

Ik aanvaard de Verzoening voor mijzelf, want ik blijf zoals God mij geschapen heeft.

Toelichting:

Wat betekent het om de Verzoening voor mijzelf te aanvaarden? Deze les maakt een einde aan het idee dat dit een egoïstisch denkbeeld is, of dat het betekent dat ik me alleen om mezelf en mijn eigen geluk bekommer. Niets kan duidelijker zijn dan dit:

 

Het is meer dan alleen ons geluk dat we zijn komen verwerven. Wat wij aanvaarden dat wij zijn, verkondigt wat iedereen, samen met ons, moet zijn (9:4-5).

 

Het aanvaarden van de Verzoening voor mijzelf betekent het aanvaarden van de waarheid van wat ik ben, de beslissing mijzelf te aanvaarden zoals God mij geschapen heeft (1:2). En wat ben ik? Diep in mijzelf weet ik dat, maar ik verzet me daartegen. Deze les geeft een schitterende en haarscherpe analyse van de krankzinnige manier waarop wij onze Identiteit betwijfelen. Ze zet vraagtekens bij onze vragen. Ze betwijfelt onze twijfels. Ze ontkent de mogelijkheid tot ontkenning. Ze kleineert onze gedachten van kleinheid. Hoe kunnen we iets anders zijn dan wat we zijn? Hoe kunnen we niet weten wat we zijn?

 

Het enige wat door ieder levend wezen met zekerheid kan worden gekend, is wat het is (2:3).

 

God heeft ons geschapen als een uitbreiding van Zijn Liefde. Dat is onze missie, dat is wat we zijn. Het aanvaarden van de Verzoening is het aanvaarden van deze waarheid over onszelf. Het aanvaarden van de Verzoening is een begin maken met in de wereld te functioneren als Gods Liefde.

 

Elke keer wanneer we weigeren de grootsheid in een ander te zien, ontkennen we deze in onszelf. We kijken met minder dan liefde naar anderen omdat we weigeren in te zien hoezeer wij zelf liefde waard zijn. We zijn Gods vertegenwoordigers op aarde en het aanvaarden van de Verzoening is het aanvaarden van onze missie. We zijn hier om de grootsheid van wat we zijn in elke denkgeest te herstellen door deze in onszelf te herstellen. Deze grootsheid, deze schitterende pracht, deze goddelijke goedheid is wie we in waarheid zijn. We zijn het open hart dat de wereld omhelst, ons herinnerend “hoezeer elke denkgeest een deel van ons is” (11:6). De Liefde van onze Vader omvat hen allen in mijzelf. Mijn hart is groot genoeg voor de hele wereld. Dit is Wie ik ben. En dit wil ik mij vandaag herinneren. Vandaag wil ik mijn heilig doel aanvaarden. Vandaag wil ik mezelf kennen als deel van het grote, kloppende, alomvattend Hart van God.

Oefeninstructies:

DOEL

Aanvaarden van de Verzoening voor jezelf en vervolgen van je weg in de vreugde van de oneindige Liefde van God.

 

OEFENING

‘s Morgens en ’s avonds vijf minuten.

 

• Begin met het herhalen van je missie: “Ik aanvaard de Verzoening voor mijzelf, want ik blijf zoals God mij geschapen heeft”.
• Begeef je dan in een meditatie, waarin je contact maakt met de kennis van wie je werkelijk bent. Je bent deze kennis nooit kwijtgeraakt. Ze bevindt zich nog steeds in je, diep in je herinnering. Misschien helpt het om je deze kennis voor te stellen als een licht in het centrum van je denkgeest, waar je in opgaat en je mee identificeert. Vergroot je motivatie om deze kennis te bereiken, door je te realiseren dat je je die voor iedereen kunt herinneren (11:5). Wanneer je gedachten afdwalen, roep ze dan terug door de openingszinnen te herhalen.

 

HERHALINGEN

Elk uur enkele minuten.

Begin met te herhalen: “Ik aanvaard de Verzoening voor mijzelf, want ik blijf zoals God mij geschapen heeft”. Zet alle afleidende gedachten opzij, evenals alle onjuiste overtuigingen over jezelf. Realiseer je dat de ketenen, die je ware Zelf weg schijnen te houden van je bewustzijn, niets anders zijn dan breekbaar spinrag.