Les 7

(7 januari)

"Schaduwen van het Verleden"

 

Ik kijk naar de wereld, maar zie niets nieuws.
Elke vorm, elk gezicht, een echo van toen.
De kleuren, zo levendig, zijn doordrenkt met herinneringen,
niet met wat nu is, maar wat ooit was.

 

Ik loop door straten vol namen,
maar hoor alleen de stemmen van mijn eigen gedachten.
Elke klank, elk beeld, een spiegel
van het verleden dat ik blijf dragen.

 

Wat ik zie, is hier niet echt.
Het is een scherm, geprojecteerd door de geest,
gevormd en beïnvloed door angst en verlangen
beelden van een tijd die voorbij is.

 

Maar wat als ik de sluier optil?
Wat als ik de wereld durf te zien
zonder de ballast van wat ik ken?
Wat zou overblijven, namens licht?

 

Ik kijk naar jou, maar zie niet jou.
Ik zie een verhaal dat ik schreef,
verweven met mijn eigen pijn, mijn hoop.
Toch voel ik dat je meer bent dan dat.

 

Kan ik leren kijken zonder te overeenkomen?
Zonder de lijnen van gisteren?
Misschien, als ik het verleden loslaat,
ontmoet ik eindelijk het heden.

 

 

Deze les dat alles wat we waarnemen is in feite een projectie van onze herinneringen, ervaringen en bepaalde feiten uit het verleden. Hierdoor zien we de wereld niet zoals die werkelijk is, maar zoals wij die door onze filters waarnemen.

 

Dit gedicht probeert de kern van les 7 te vangen door te illustreren hoe ons waarnemingsvermogen sterk wordt beïnvloed door herinneringen en waarderingen. We denken dat we objectief naar de wereld kijken, maar in werkelijkheid projecteren we ons verleden op alles wat we zien. Dit idee vraagt ​​ons om bewust te worden van deze projecties en de mogelijkheid te overwegen om voorbij onze geconditioneerde waarnemingen te kijken.

 

Het thema van loslaten komt sterk naar voren, omdat deze les ons uitnodigt om ons bewustzijn te openen voor wat werkelijk is, zonder de vervormingen van experimentele ervaringen. Het gedicht speelt met het idee van "zien" als zowel fysiek waarneembaar als mentaal begrijpen, en hoe deze processen versterkt raken met onze persoonlijke geschiedenis.

 

Uitgebreide uitleg

Deze les laat ons zien dat wat we waarnemen, altijd gefilterd wordt door onze herinneringen en eerdere ervaringen. We zien niet de wereld zoals die werkelijk is, maar zoals we geleerd hebben om haar te interpreteren.

Dit besef helpt ons om ons open te stellen voor een nieuwe manier van zien, één die niet gebaseerd is op het verleden, maar op de waarheid van het heden.

 

Diepere spirituele inzichten

  • Onze waarneming is gekleurd door eerdere ervaringen en overtuigingen.

  • Door dit patroon te doorbreken, kunnen we de wereld op een nieuwe en verfrissende manier zien.

  • Het verleden hoeft niet langer onze toekomst te bepalen.

 

Praktische toepassing en oefening

  • Kijk rond en besef dat je alles ziet door de lens van het verleden.

  • Herhaal: "Ik zie alleen het verleden."
    • Vraag jezelf af: "Hoe zou deze situatie eruitzien als ik haar vandaag voor het eerst zag?"

     

    Meditatie & contemplatie

    Sluit je ogen en stel je voor dat je opnieuw geboren wordt en deze wereld voor het eerst ervaart. Hoe zou je waarneming veranderen als je niets uit het verleden met je meedraagt?