Les 212
(31 juli)
Ik heb een functie die God me graag vervullen ziet.
Ik ben niet een lichaam. Ik ben vrij. Want ik blijf wat ik ben, zo schiep God mij.
"De Herinnering"
Ik ben niet dit lichaam,
niet deze handen, deze ogen.
De wind waait door mij heen
en laat niets achter dat echt is.
Mijn naam is ouder dan de tijd,
ik ben geboren in stilte
en herken mezelf
in de ogen van allen die ik zie.
Er is geen schuld, geen last,
alleen een fluistering van waarheid
die roept:
"Wees wie je bent."
Uitleg en Commentaar op Les 212 en 192:
"Ik heb een functie die God me graag vervullen ziet."
Les 212 is een herhaling van les 192 en benadrukt een fundamenteel idee binnen Een Cursus in Wonderen:
"Ik ben niet een lichaam. Ik ben vrij. Want ik blijf wat ik ben, zo schiep God mij."
Dit is een diepgaande uitspraak die ons uitnodigt om onze ware identiteit te begrijpen, los van de fysieke vorm en de beperkingen die we onszelf opleggen. De herhaling van les 192 ("Ik heb een functie die God me graag vervullen ziet.") legt de nadruk op de rol die we spelen in het grotere plan van liefde en vergeving.
De kernboodschap van deze lessen is dat we niet onze lichamen zijn, maar spirituele wezens, geschapen door God in liefde en vrijheid. Onze functie is niet gebaseerd op wereldse taken of ego-gedreven doelen, maar op de uitbreiding van liefde en vergeving. De identificatie met het lichaam wordt gezien als een beperking, een illusie die ons afleidt van onze ware aard.
De uitspraak "Ik ben niet een lichaam. Ik ben vrij." kan weerstand oproepen, omdat we zo sterk geïdentificeerd zijn met onze fysieke vorm en persoonlijke verhalen. Toch wijst de Cursus erop dat ware vrijheid niet in het lichaam te vinden is, maar in de geest die zich herinnert wat hij werkelijk is: één met God, onaantastbaar door tijd en ruimte.
Les 192 herinnert ons eraan dat onze functie vergeving is. Vergeving, zoals de Cursus het beschrijft, betekent niet dat we anderen "vergeven" op de manier waarop de wereld dat ziet (met een subtiele superioriteit), maar dat we inzien dat er in werkelijkheid niets te vergeven valt, omdat alles wat werkelijk is, liefde is.
Door deze principes in praktijk te brengen, realiseren we ons dat we vrij zijn — niet gebonden aan het lichaam, niet gebonden aan het verleden, niet gebonden aan angst. Vrijheid komt voort uit het loslaten van illusies en het herinneren van onze goddelijke oorsprong.
Verdieping en toepassingen op Les 212 en 192:
"Ik heb een functie die God me graag vervullen ziet."
Diepere betekenis van “Ik ben niet een lichaam. Ik ben vrij.”
Deze zin raakt een fundamenteel concept uit Een Cursus in Wonderen: het idee dat wij niet ons lichaam zijn, maar een onbegrensde geest die door God is geschapen. In het dagelijks leven identificeren we ons vaak met ons lichaam en onze persoonlijke identiteit — onze naam, geschiedenis, successen, mislukkingen, verlangens en angsten. Maar de Cursus stelt dat dit slechts een illusie is. Ons ware Zelf is vrij, omdat het niet wordt beïnvloed door tijd, pijn, verlies of beperkingen.
Het idee dat we niet ons lichaam zijn, kan in eerste instantie abstract of zelfs confronterend aanvoelen. We ervaren immers honger, vermoeidheid, ouderdom en emotionele reacties die allemaal verbonden lijken te zijn met het lichaam. De Cursus leert echter dat deze ervaringen voortkomen uit een denkgeest die zichzelf als een lichaam ziet, maar dat onze ware essentie hieraan voorbijgaat.
Wat betekent het dan om “vrij” te zijn?
Vrijheid in de context van deze les betekent dat we ons niet laten beperken door angst, schuld of het geloof in scheiding. We zijn vrij omdat we niet afhankelijk zijn van uiterlijke omstandigheden om vrede te ervaren. Ware vrijheid is innerlijk, niet iets dat door de wereld gegeven of afgenomen kan worden.
De verbinding met Les 192: “Ik heb een functie die God me graag vervullen ziet.”
Deze les herinnert ons eraan dat we niet willekeurig bestaan, maar een specifieke functie hebben binnen het grotere plan van liefde. Volgens de Cursus is deze functie vergeving.
Maar vergeving wordt hier niet gezien als “iemand anders vergeven omdat hij verkeerd heeft gehandeld”. In plaats daarvan wordt het gedefinieerd als het loslaten van illusies en het herkennen van de waarheid.
In essentie betekent dit:
- Het loslaten van oordelen over anderen en onszelf.
- Het besef dat achter elk schijnbaar “verkeerd” gedrag een roep om liefde schuilt.
- Het kiezen om vanuit liefde en begrip te reageren in plaats van angst en aanval.
Door deze functie van vergeving op ons te nemen, bevrijden we onszelf en anderen van de ketenen van schuld en angst. Dit is hoe we onze ware vrijheid ervaren en herkennen dat we niet het lichaam zijn, maar een geest die één is met God.
.
Toepassingen in het dagelijks leven
1. Bewustzijn van identificatie met het lichaam
Let gedurende de dag op hoe vaak je jezelf identificeert met je lichaam. Bijvoorbeeld:
- “Ik voel me moe, dus ik ben niet in staat om dit te doen.”
- “Mijn lichaam ziet er niet goed uit, dus ik ben onzeker.”
- “Ik heb pijn, dus ik kan niet gelukkig zijn.”
Elke keer dat je merkt dat je je identiteit koppelt aan je lichaam, zeg dan zachtjes tegen jezelf:
“Ik ben niet een lichaam. Ik ben vrij.”
Dit helpt je herinneren dat jouw wezen niet wordt gedefinieerd door fysieke omstandigheden.
2. Oefenen met werkelijke vergeving
Wanneer iemand iets doet dat je boos, geïrriteerd of teleurgesteld maakt, oefen dan met vergeving zoals de Cursus die leert:
- Stap terug en herinner jezelf eraan: Dit is niet werkelijk; alleen liefde is werkelijk.
- Zie het niet als een persoonlijke aanval, maar als een uiting van pijn of angst bij de ander.
- Vraag jezelf af: Wat zou liefde hier doen?
Dit helpt je om je niet vast te klampen aan negativiteit en anderen te zien zoals ze werkelijk zijn — niet als lichamen of ego’s, maar als broeders in liefde.
3. Leven vanuit Je werkelijke functie
Vraag jezelf dagelijks af:
- Hoe kan ik vandaag mijn functie van vergeving en liefde vervullen?
- Hoe kan ik mijn ware Zelf meer uitdrukken?
Dit hoeft niet groot of spectaculair te zijn. Een vriendelijke glimlach, een begripvolle reactie in een lastige situatie, of simpelweg kiezen voor innerlijke vrede in plaats van conflict, is al een manier om je ware functie te leven.
"De Keuze"
Elke dag
sta ik op de drempel
van keuze.
Zie ik mezelf als lichaam,
klein, beperkt en sterfelijk?
Of herinner ik me
dat ik vrij ben,
onaangeraakt door angst,
onaantastbaar voor pijn?
Ik adem in,
laat het idee van scheiding los,
en stap zachtjes
terug in de waarheid.