Les 9

(9 januari)

"Ik zie niets zoals het nu is"

 

De schaduwen dansen op de muur,
vormen die ik herken, maar niet ken.
Mijn ogen fluisteren verhalen,
maar waarheid blijft stil.

 

Elke contour draagt het gewicht van gisteren,
een herinnering die zich vastklampt
aan de vorm van nu.
Mijn blik is een spiegel,
maar niet van wat is.

 

Ik zie een boom en noem hem sterk,
maar ken ik zijn wortels?
Zijn gebroken takken fluisteren zacht,
woorden die ik niet hoor.

 

De lucht vult zich met wolken,
ik noem hen zwaar.
Maar zijn zij niet slechts voorbijgangers,
gedachten die vervagen in het blauw?

 

Wat ik zie, is een sluier,
een doek geweven uit oordeel en angst.
Ik reik uit naar helderheid,
een blik voorbij de vormen.

 

Laat mijn ogen rusten,
niet in het verleden,
maar in wat is,
zonder naam,
zonder gewicht.

 

Hier, in stilte,
ontvouwt zich iets
dat ik niet kan zien,
maar misschien kan leren kennen.

 

 

Les 9 legt de nadruk op het inzicht dat onze waarneming niet objectief is, maar wordt gekleurd door onze eigen gedachten, overtuigingen en projecties. Wat we zien, is nooit de werkelijkheid zoals die is, maar een interpretatie ervan. Deze les moedigt ons aan om te erkennen dat onze waarneming subjectief is, en opent de deur naar het idee dat er een andere manier van zien mogelijk is – namelijk door de ogen van vergeving en liefde.

 

Uitgebreide uitleg

Deze les helpt ons om in te zien dat onze waarneming altijd gekleurd is door eerdere ervaringen. We kijken naar het heden, maar zien het door de lens van het verleden, waardoor onze ervaring nooit helemaal zuiver is.

Door dit te beseffen, leren we dat er een andere manier van zien mogelijk is – een manier die vrij is van oude interpretaties en openstaat voor de waarheid van het moment.

 

  1. Het loslaten van het ego-perspectief: Het ego ziet dingen door de lens van angst, schuld en verleden. Alles wat we waarnemen, is gebaseerd op herinneringen en interpretaties die we eraan koppelen, in plaats van de werkelijkheid zoals die zich in het moment ontvouwt.

  2. De illusie doorbreken: Deze les vraagt ons om te overwegen dat wat we zien een illusie kan zijn. Dit betekent niet dat de fysieke wereld niet bestaat, maar dat de betekenis die we eraan toekennen vaak niet overeenkomt met de waarheid.

  3. Openstaan voor een nieuwe manier van zien: Door te erkennen dat we niets zien zoals het nu is, maken we ruimte voor een nieuwe visie. Deze visie is gebaseerd op waarheid, liefde en verbinding in plaats van oordeel.

  4. Oefening in bewustwording: De praktijk van deze les nodigt ons uit om stil te staan bij onze waarnemingen en deze niet zomaar voor waar aan te nemen. Het herinnert ons eraan dat onze waarneming veranderlijk is en dat er een diepere realiteit bestaat die we kunnen leren zien.

 

Diepere spirituele inzichten

  • Wat we zien, is niet de werkelijkheid, maar een projectie van onze eigen denkgeest.

  • Wanneer we dit herkennen, kunnen we beginnen los te laten wat ons beperkt.

  • Dit opent de deur naar een nieuwe visie, waarin we de wereld niet langer beoordelen op basis van het verleden.

 

Praktische toepassing en oefening

  • Kijk rond in je omgeving en besef dat je alles door de lens van je verleden ziet.

  • Herhaal: "Ik zie niets zoals het nu is."

  • Laat het idee toe dat je de dingen anders kunt gaan waarnemen.

 

Meditatie & contemplatie

Sluit je ogen en adem diep in. Stel je voor dat je alles voor de eerste keer ziet, zonder enige eerdere kennis of ervaring. Wat verandert er?