Les 43

(12 februari)

"De Ogen van het Hart"

 

Ik dacht dat ik zag.
De kleuren, de vormen, de schaduwen die dansen
in het licht van de zon,
de mensen die komen en gaan,
de verhalen die worden verteld en vergeten.

 

Maar mijn blik was een spiegel,
weerkaatsend wat ik al kende,
gevormd door wat ik dacht te zijn:
een lichaam, een naam, een verleden.
Ik zag, maar ik herkende niets.

 

Want waar is de waarheid
wanneer ik haar zoek in vergankelijke dingen?
Waar is de liefde
als ik haar meet in geven en nemen?

 

Los van mijn Bron
dwaal ik in een landschap van mist.
Mijn ogen zien de wereld,
maar mijn hart blijft blind.

 

Pas wanneer ik mij herinner,
wanneer ik stilsta en luister,
wanneer ik loslaat wat ik denk te weten,
wordt de sluier dunner.

 

Dan zie ik niet met de ogen van het lichaam,
maar met het licht van de geest.
Dan herken ik wat altijd was,
wat nooit verloren ging.

 

God is mijn Bron.
En in Zijn licht
wordt alles zichtbaar
zoals het werkelijk is.

 

Betekenis van het gedicht
Dit gedicht beschrijft de overgang van illusie naar waarheid. Het begint met de gedachte dat we 'zien', maar slechts een weerspiegeling van onze eigen overtuigingen waarnemen. Vervolgens wordt de leegte van een wereld zonder God belicht: een zoektocht naar betekenis in vergankelijke dingen. Het keerpunt komt wanneer het innerlijk weten wordt hersteld, en echte visie — het herkennen van liefde en waarheid — mogelijk wordt.

 

Uitleg over de les

Deze les benadrukt dat ware visie alleen mogelijk is wanneer we ons verbinden met onze ware bron: God. In de spirituele betekenis betekent 'zien' niet slechts het waarnemen met onze fysieke ogen, maar het herkennen van de waarheid, liefde en eenheid die achter alles schuilgaat. Los van God zijn we gevangen in illusies, geleid door angst en ego. Door te erkennen dat onze visie voortkomt uit Gods licht, leren we voorbij het oppervlakkige te kijken en de werkelijkheid te aanschouwen zoals die werkelijk is.

 

Les 43: God is mijn Bron. Los van hem kan ik niet zien.

 

Uitgebreide uitleg

Deze les benadrukt dat al onze waarneming voortkomt uit de Bron die ons geschapen heeft. Wanneer we proberen los van God te zien, raken we verstrikt in illusies en misverstanden. Pas wanneer we ons weer verbinden met Gods waarheid, kunnen we werkelijk helder zien.

We kunnen niet werkelijk afgescheiden zijn van God, want Hij is de Bron van ons wezen. Door dit te erkennen, laten we de angst los en openen we ons voor liefdevolle waarneming.

 

Diepere spirituele inzichten

  • Onze waarneming wordt vertroebeld wanneer we denken dat we losstaan van God.

  • Werkelijke visie komt voort uit het besef van onze eenheid met de Bron.

  • Wanneer we God als onze Bron erkennen, verdwijnen gevoelens van onzekerheid en angst.

 

Praktische toepassing en oefening

  • Herhaal: "God is mijn Bron. Los van Hem kan ik niet zien."

  • Observeer situaties waarin je denkt dat je op jezelf bent aangewezen en herinner jezelf eraan dat je verbonden bent met een hogere leiding.

  • Oefen in het zien van de wereld als een weerspiegeling van Gods liefde.

 

Meditatie & contemplatie

Sluit je ogen en stel je een fontein voor waaruit zuiver water stroomt. Dit water is Gods liefde, die je vult en alles om je heen voedt. Voel hoe je één bent met deze eeuwige Bron.