Les 146

(26 mei)

"De Denkgeest Die Ziet"

 

Mijn ogen kijken, maar zien niet werkelijk,
want zij spiegelen slechts wat ik geloof.
Beelden van gisteren, angsten van morgen,
een wereld gevormd door mijn eigen gedachten.

 

Maar diep vanbinnen wacht een andere blik,
een die niet oordeelt, niet vergist.
Een die ziet met de ogen van liefde,
en in alles een weerspiegeling van waarheid herkent.

 

Ik heb de wereld geketend aan mijn denken,
gevangen in verhalen die nooit waar waren.
Maar vandaag laat ik haar vrij,
ik bevrijd haar van de last die ik haar gaf.

 

Niemand kan falen die naar waarheid zoekt,
want waarheid is niet iets dat bereikt wordt,
maar iets wat herkend wordt –
iets dat altijd al hier was, verborgen in stilte.

 

En als ik stil word, luister zonder angst,
ontvang ik wat nooit verloren was:
Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God,
en niets anders is werkelijk.

 

 

Dit gedicht weerspiegelt de kern van les 146: de transformatie van onze waarneming door het loslaten van illusies en het herinneren van de waarheid. Het herinnert ons eraan dat we de wereld niet hoeven te veranderen, maar enkel onze blik erop. In deze verschuiving ligt onze bevrijding.

 

Commentaar en uitleg over les 146

De herhaling in deze les brengt ons terug bij de kern van het gedachtegoed van Een Cursus in Wonderen: de macht van de denkgeest en de bevrijding die komt door het loslaten van illusies.

 

De uitspraak "Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God" nodigt ons uit om te erkennen dat alleen de gedachten die in lijn zijn met liefde, waarheid en vrede echt zijn. Dit betekent dat alle andere gedachten – angst, schuld, oordeel – illusoir zijn en niet onze ware aard weerspiegelen. Het vraagt om een diep vertrouwen in de geestelijke werkelijkheid, die verder reikt dan wat wij in de fysieke wereld waarnemen.

 

Lessen 131 en 132 in context

1. Les 131: "Niemand kan falen die tot de waarheid tracht te komen."
   Dit is een belofte van zekerheid: zolang we verlangen naar waarheid, kunnen we niet falen. Zelfs als we struikelen of verdwalen in ons denken, is de waarheid onveranderlijk aanwezig en zullen we er uiteindelijk toe komen. De waarheid is geen doel dat buiten ons ligt, maar iets wat al in ons aanwezig is en enkel herinnerd hoeft te worden.

2. Les 132: "Ik bevrijd de wereld van al wat ik haar heb toebedacht."
   Onze waarneming van de wereld is een weerspiegeling van onze innerlijke projecties. We zien niet de wereld zoals ze is, maar zoals wij haar interpreteren door de lens van onze overtuigingen, angsten en ervaringen. Door deze projecties los te laten, kunnen we de wereld zien zoals ze werkelijk is: vrij van oordeel, volmaakt in haar essentie.

 

De combinatie van deze lessen benadrukt dat onze ware natuur niet kan falen, omdat zij geworteld is in waarheid, en dat onze perceptie van de wereld getransformeerd kan worden door innerlijke bevrijding. Dit leidt tot een besef van vrede, waarin wij ons niet langer identificeren met onze angsten en beperkingen.

 

 

Les 146: "Herhaling van lessen 131-132"

 

Uitgebreide uitleg

Deze herhaling helpt ons vertrouwen op het feit dat de waarheid niet verloren kan gaan en dat we de wereld kunnen bevrijden door onze projecties los te laten.

 

Samenvatting van lessen 131-132

131. Niemand kan falen die tot de waarheid tracht te komen. → Waarheid is onvermijdelijk voor hen die ernaar verlangen.

132. Ik bevrijd de wereld van al wat ik haar heb toegedacht. → De wereld die we zien, is een weerspiegeling van onze denkgeest. Door onze denkgeest te veranderen, veranderen we de wereld.

 

Praktische toepassing en oefening

• Herhaal: "Niemand kan falen die tot de waarheid tracht te komen. Ik bevrijd de wereld van al wat ik haar heb toegedacht."

• Observeer je overtuigingen over de wereld en wees bereid deze los te laten.

• Vraag jezelf af: Wat als ik de wereld zonder mijn eigen oordelen zag?

 

Meditatie & contemplatie

Visualiseer de aarde bedekt met een dikke mist van illusies. Zie hoe deze mist oplost en de ware, stralende wereld van liefde zichtbaar wordt.