Les 186

(5 juli)

De verlossing van de wereld hangt af van mij.

1. Dit is de uitspraak die alle arrogantie eens uit elke denkgeest weg zal nemen. Dit is de gedachte van ware nederigheid, die geen andere functie als de jouwe neemt dan degene die jou gegeven is. Het brengt jouw aanvaarding van een jou toegewezen taak met zich mee, zonder aan te dringen op een andere rol. Het velt geen oordeel over de juiste rol voor jou. Het erkent slechts dat de Wil van God op aarde zowel als in de Hemel is geschied. Het verenigt elke wil op aarde in het hemelse plan om de wereld te verlossen en haar terug te voeren tot de hemelse vrede.

 

2. Laten we onze functie niet bestrijden. Wij hebben die niet vastgesteld. Ze is niet ons idee. De middelen waarmee ze volmaakt zal worden vervuld, zijn ons gegeven. Het enige wat ons wordt gevraagd is dat wij onze taak in oprechte nederigheid aanvaarden en niet met zelfmisleidende arrogantie ontkennen dat we die waardig zijn. Wat ons te doen gegeven is, daartoe hebben we de kracht. Onze denkgeest is volmaakt toegerust om de taak op zich te nemen die ons is toegewezen door Iemand die ons goed kent.

 

3. Het idee van vandaag lijkt misschien heel ontnuchterend, totdat je de betekenis ervan ziet. Al wat het zegt is dat jouw Vader Zich jou nog steeds herinnert en je het volmaakte vertrouwen schenkt dat Hij in jou heeft als Zijn Zoon. Het vraagt niet dat je op enigerlei wijze anders bent dan jij bent. Wat zou nederigheid anders kunnen vragen dan dit? En wat zou arrogantie anders kunnen weigeren dan dit? Vandaag zullen we ons niet aan onze opdracht onttrekken met de schoonschijnende reden dat bescheidenheid geweld wordt aangedaan. Het is trots om de Roep namens God Zelf te willen ontkennen.

 

4. Alle valse nederigheid leggen we vandaag naast ons neer, zodat we kunnen luisteren naar Gods Stem, die ons onthult wat Hij ons wil laten doen. We twijfelen niet aan onze geschiktheid voor de functie die Hij ons aanbieden zal. We zijn er alleen zeker van dat Hij onze krachten, onze wijsheid en onze heiligheid kent. En als Hij ons waardig acht, dan zijn we dat. Het is slechts arrogantie om er anders over te oordelen.

 

5. Er is één manier, en slechts één, om te worden bevrijd uit de gevangenschap die jouw plan om te bewijzen dat het onware waar is, jou heeft gebracht. Accepteer in plaats daarvan het plan dat jij niet hebt gemaakt. Oordeel niet over jouw waarde daarvoor. Als Gods Stem jou verzekert dat de verlossing jouw aandeel nodig heeft en dat het grote geheel van jou afhankelijk is, wees er dan zeker van dat dit zo is. De hoogmoedigen moeten zich wel vastklampen aan woorden, bang als ze zijn die te overstijgen en iets te ervaren wat hun standpunt zou kunnen tarten. Maar de nederigen zijn vrij om de Stem te horen die hun zegt wat ze zijn en wat hun te doen staat.

 

6. Arrogantie maakt een beeld van jezelf dat niet werkelijk is. Het is dit beeld dat huivert en in doodsangst terugdeinst wanneer de Stem namens God jou verzekert dat jij de kracht, de wijsheid en de heiligheid bezit om alle beelden te overstijgen. Jij bent niet zwak, zoals het beeld van jezelf dat is. Jij bent niet onwetend en hulpeloos. Zonde kan de waarheid in jou niet bezoedelen en ellende kan niet dichtbij Gods heilige woning komen.

 

7. Dit alles verkondigt jou de Stem namens God. En terwijl Hij spreekt, siddert het beeld en probeert het de bedreiging die het niet kent aan te vallen, terwijl het zijn fundament voelt afbrokkelen. Laat het los. De verlossing van de wereld hangt af van jou en niet van dit hoopje stof. Wat kan het de heilige Zoon van God vertellen? Waarom zou hij er zich überhaupt om bekommeren?

 

8. En zo vinden we onze vrede. We zullen de functie aanvaarden die God ons gegeven heeft, want alle illusies berusten op de eigenaardige overtuiging dat we voor onszelf een andere kunnen maken. Onze eigengemaakte rollen zijn wisselend en lijken te variëren van rouwdrager tot de extatische gelukzaligheid van liefde en liefhebben. We kunnen lachen of huilen, en de dag begroeten met open armen of met tranen. Ons diepste wezen schijnt te veranderen wanneer we duizend stemmingswisselingen ervaren en onze emoties ons hoog verheffen, of ons in wanhoop neersmakken op de grond.

 

9. Is dit de Zoon van God? Zou Hij zo’n instabiliteit kunnen scheppen en dat Zoon noemen? Hij die onveranderlijk is deelt Zijn eigenschappen met Zijn schepping. Alle beelden die Zijn Zoon lijkt te maken, hebben geen effect op wat hij is. Ze dwarrelen door zijn denkgeest als door de wind opgewaaide bladeren die een ogenblik een patroon vormen, uit elkaar vallen, zich hergroeperen en wegvliegen. Of als luchtspiegelingen die boven een woestijn worden gezien, oprijzend uit het stof.

 

10. Deze schimmige beelden zullen verdwijnen en je denkgeest onbeneveld en sereen achterlaten, wanneer jij de functie accepteert die jou gegeven is. De beelden die je maakt laten alleen tegenstrijdige doelen ontstaan die vergankelijk en vaag, onzeker en meerduidig zijn. Wie zou standvastig in zijn pogingen kunnen zijn, en zijn energie en geconcentreerde volharding op zulke doelen kunnen richten? De functies die de wereld hoogacht, zijn zo onzeker dat ze op hun zekerst minstens tien keer per uur veranderen. Welke hoop is er dat er bij zulke doelen iets kan worden gewonnen?

 

11. In liefdevolle tegenstelling daarmee onderscheidt zich, zo zeker als de zon elke morgen terugkeert om de nacht te verjagen, helder en geheel ondubbelzinnig de jou waarlijk gegeven functie. Over de gegrondheid daarvan bestaat geen twijfel. Ze komt van Iemand die geen vergissingen kent, en Zijn Stem is zeker van Haar boodschappen. Die zullen niet veranderen, noch tegenstrijdig zijn. Ze wijzen alle naar één doel, een dat jij kunt bereiken. Jouw plan is misschien onmogelijk, maar dat van God kan nooit mislukken, omdat het in Hem zijn Oorsprong vindt.

 

12. Doe zoals Gods Stem aangeeft. En als die iets van jou vraagt wat onmogelijk lijkt, denk er dan aan Wie het is die vraagt, en wie het is die weigert. Overweeg dan dit: wie heeft het ‘t meest waarschijnlijk bij het rechte eind? De Stem die namens de Schepper van alle dingen spreekt, die alle dingen precies kent zoals ze zijn, of een vervormd beeld van jezelf, verward, onthutst, onsamenhangend en onzeker van alles? Laat je niet leiden door die stem. Hoor in plaats daarvan een zekere Stem die jou vertelt van een functie die jou gegeven is door jouw Schepper, die Zich jou herinnert en jou aanspoort dat jij je Hem nu herinnert.

 

13. Zijn zachte Stem roept vanuit het gekende naar de onwetenden. Hij wil jou troosten, ook al kent Hij geen droefheid. Hij wil een teruggave verlenen ook al is Hij compleet: een gave aan jou, ook al weet Hij dat jij alles al hebt. Hij heeft Gedachten die een antwoord zijn op elke behoefte die Zijn Zoon bespeurt, ook al ziet Hij ze niet. Want Liefde moet geven, en wat in Zijn Naam wordt gegeven neemt die vorm aan welke in een wereld van vormen het meest bruikbaar is.

 

14. Dit zijn de vormen die nooit kunnen misleiden, omdat ze uit Vormloosheid zelf voortkomen. Vergeving is een aardse vorm van liefde die, zoals ze in de Hemel bestaat, geen vorm bezit. Maar wat hier nodig is wordt hier gegeven zoals het nodig is. In deze vorm kun je zelfs hier je functie vervullen, hoewel wat liefde voor je zal betekenen wanneer vormloosheid jou teruggegeven is, nog grootser is. De verlossing van de wereld hangt af van jou die kan vergeven. Dat is jouw functie hier.

Toelichting:

Onze individuele verlossing en geluk hangen af van de aanvaarding van wat deze les onderwijst: dat de verlossing van de wereld afhangt van ons.

Onze functie is de wereld verlossen; het licht, de vreugde en de vrede van God aan elke denkgeest schenken die binnen ons bereik is – en dat zijn er veel meer dan we ons kunnen voorstellen.

 

Deze les zegt niet alleen dat het een goed idee is om onze functie te aanvaarden, ze zegt ook dat deze aanvaarding noodzakelijk is voor onze eigen vrijheid:

 

Er is één manier, en slechts één, om te worden bevrijd uit de gevangenschap die jouw plan om te bewijzen dat het onware waar is, jou heeft gebracht. Accepteer in plaats daarvan het plan dat jij niet hebt gemaakt (5:1-2).

 

De Cursus kent geen compromissen: “één manier, en slechts één”. Als we onze eigen heelheid willen ervaren, als we ons Zelf willen vinden, moeten we aanvaarden dat de verlossing van de wereld van ons afhangt. Waarom? Omdat de aard van Wie we zijn dit vereist. Als ik een uitbreiding ben van God, en als Liefde, die mij geschapen heeft, is wat ik ben, hoe kan ik dat dan aanvaarden zonder eveneens te aanvaarden dat het mijn functie is om mezelf aan de wereld te geven? Liefde geeft!

 

Onze plaats innemen tussen de verlossers van de wereld is niet arrogant, het is het aanvaarden van wat onze Schepper ons gegeven heeft: “Wij hebben die [onze functie] niet vastgesteld. Ze is niet ons idee” (2:2-3). In feite is het arrogant om dit niet te erkennen als onze functie. Het beeld dat we van onszelf hebben gemaakt schildert ons af als zwak, onwetend en hulpeloos (6:3-4). Het lijkt nederig, maar het is een enorme arrogantie, vermomd als nederigheid. Dit zelfbeeld maakt een lange neus tegen de Schepper en zegt: “Ik ben wat ik van mezelf heb gemaakt, niet zoals jij mij geschapen hebt”.

 

De afgelopen tijd voelde ik me vaak verloren. Ik holde van het ene karwei naar het andere en kon me bijna nergens op concentreren. De volgende zin sloeg helemaal op mij:

 

De functies die de wereld hoogacht, zijn zo onzeker dat ze op hun zekerst minstens tien keer per uur veranderen (10:4).

 

Toen ik deze les las, realiseerde ik mij dat ik aan het proberen was mijn functie zelf vast te stellen, in plaats van de ene functie te aanvaarden die God me gegeven heeft. Ik verzette me tegen deze ene functie. Wanneer we haar echter aanvaarden valt alles op zijn plek en is alle verwarring verdwenen:

 

In liefdevolle tegenstelling daarmee [onze zelfbedachte functie] onderscheidt zich, zo zeker als de zon elke morgen terugkeert om de nacht te verjagen, helder en geheel ondubbelzinnig de jou waarlijk gegeven functie (11:1).

 

Vandaag geef ik mijn weerstand tegen mijn functie op. Ik stop met luisteren naar mijn zelfgemaakte beeld, dat beeft wanneer God tot me spreekt over mijn ware functie, omdat het zijn fundament voelt afbrokkelen (7:1-2). Ik laat mijn eigen plannen los en geef me over aan de functie die ik niet zelf heb bedacht, in het vertrouwen dat alles wat ik nodig heb om deze te vervullen mij gegeven wordt; in het vertrouwen dat ik het waard ben om onder de verlossers van de wereld gerekend te worden; in het vertrouwen dat al mijn behoeften door God vervuld zullen worden, ook al ziet Hij ze niet, in de vorm die op dat moment het meest bruikbaar is (13:4-5).

 

De verlossing van de wereld hangt af van jou die kan vergeven. Dat is jouw functie hier (14:5-6).

Oefeninstructies:

DOEL

Voorbijgaan aan je zelfbedachte rollen en je twijfel over jouw waarde en geschiktheid; aanvaarden van de jou toegewezen rol in Gods verlossingsplan en al je energie daarop richten.

 

OEFENING

’s Morgens en ’s avonds, minimaal vijf minuten en in het ideale geval dertig minuten of meer.

 

In de oefening van vandaag luister je naar de Heilige Geest en vraag je Hem wat jouw rol is in Gods verlossingsplan. Om werkelijk te kunnen luisteren dien je alle eigen ideeën over de rollen in je leven opzij te zetten, beseffend hoe veranderlijk ze zijn en hoezeer ze je energie versnipperen. Open je denkgeest voor het feit dat je een essentiële rol hebt in de verlossing van de wereld. Laat je niet door het ego vertellen dat dit arrogant is, dat je het onmogelijk waard kunt zijn, dat je niet sterk of wijs of heilig genoeg bent. Open je denkgeest en luister in oprechte nederigheid. Laat de Stem namens God jou vertellen wat Hij wil dat je doet in Zijn plan. Vertrouw erop dat de rol die Hij voor jou heeft gekozen perfect bij je past, dat je deze rol kunt vervullen omdat Hij je beter kent dan jij jezelf.

 

Als je het gevoel hebt dat de rol die jou is toebedeeld boven je macht ligt, vraag jezelf dan af wie hoogstwaarschijnlijk gelijk heeft: de stem van het ego of Gods Stem?

 

Als je niets ervaart, blijf je vraag dan met oprecht verlangen herhalen. En blijf het gekwetter van het ego opzij zetten als dit zich ermee bemoeit. Realiseer je dat je op zijn minst de dag dichterbij brengt waarop je zult weten wat jouw rol is.

 

Als je een vermoeden hebt van wat je rol is, probeer deze dan te aanvaarden als jouw functie in het leven en besluit daar de oefening mee.

 

HERHALINGEN

Een of twee minuten op elk heel uur, of korter wanneer de omstandigheden dat niet toelaten.

 

Dank God voor Zijn gaven in het afgelopen uur. Laat dan alle eigen ideeën los over je rol in het komende uur en vraag God welke rol Hij wil dat je in dit uur op je neemt.