Les 225
(13 augustus)
Ik ben voortgekomen
uit stilte die geen begin kent.
Niet als lichaam, niet als naam,
maar als gedachte van liefde
in de geest van God.
Mijn oorsprong roept zacht,
en ik herken de stem.
Zonder woorden weet ik
dat ik nooit verloren was.
In het kennen van Hem
vind ik mezelf terug,
open, heel,
en niet meer bang
voor wie ik ben.
.
Uitleg en Commentaar op Les 225
"God is mijn Vader,
en Zijn Zoon houdt van Hem."
Deze les brengt ons terug naar de kernrelatie die ten grondslag ligt aan Een Cursus in Wonderen: de onverbrekelijke eenheid tussen God en Zijn Zoon. In de taal van de Cursus betekent "Zoon" het ene Zelf dat we allen delen – ons ware Zelf, voorbij het lichaam, het ego en de illusie van afgescheidenheid.
De zin "God is mijn Vader, en Zijn Zoon houdt van Hem" is een erkenning van deze goddelijke afstamming en een uitdrukking van liefde die wederkerig en eeuwig is.
.
Belangrijke thema’s in deze les:
- Identiteit en Herinnering
Deze les helpt je herinneren wie je werkelijk bent: niet het kleine zelf met angstige gedachten, maar een eeuwige, geliefde afspiegeling van God. Je ware identiteit is liefde, omdat je uit Liefde geschapen bent.
- Liefde als natuurlijke staat
De liefde van de Zoon voor de Vader (en omgekeerd) is geen menselijke liefde met voorwaarden of belangen. Het is de natuurlijke staat van Zijn: puur, stil, diep, grenzeloos.
- Genezing van de afscheiding
Door deze waarheid te aanvaarden, hef je de illusie van afscheiding op. Schuld, angst, oordeel – het verdwijnt allemaal wanneer je je herinnert dat jij in God bent en Hij in jou.
- Verzoening en thuiskomen
Deze les is een moment van diepe thuiskomst. Je hoeft niets te doen om liefde te verdienen. Je bent liefde, omdat God jou zo geschapen heeft.
.
Toepassingen in het dagelijks leven
-
Gebruik deze les als een innerlijke ankerzin wanneer je je angstig, boos of schuldig voelt. Zeg stilletjes:
“God is mijn Vader, en Zijn Zoon houdt van Hem. Dat ben ik.” -
Als je iemand veroordeelt of jezelf tekortdoet, besef dan: dat is niet je ware Zelf.
Herinner: Wat liefde niet is, is niet van mij. -
Tijdens meditatie kun je deze zin zacht herhalen en elke keer dieper voelen wat het betekent om volledig geliefd te zijn.
-
Oefen liefdevolle acceptatie, naar jezelf en anderen toe, vanuit het besef dat we allemaal uit dezelfde Bron komen.
.
Dagelijkse meditatie – Thuiskomen in Liefde
- Duur: 10–15 minuten (of langer als je wilt)
- Plaats: Een rustige plek waar je niet gestoord wordt
- Benodigdheden: Alleen je bereidheid
Stap 1: Stil worden
- Ga zitten of liggen in een comfortabele houding.
- Sluit je ogen.
- Adem langzaam in door je neus, en adem uit door je mond.
- Laat bij elke uitademing gedachten los die je afleiden.
- Word je bewust van je lichaam, maar veroordeel niets. Je hoeft niets te veranderen. Alleen zijn.
Stap 2: Herinnering aan de les
-
Herhaal langzaam, innerlijk of fluisterend:
“God is mijn Vader, en Zijn Zoon houdt van Hem.” -
Laat deze zin zinken in je hart.
-
Voel: Wat als dit echt waar is?
-
Merk op wat je voelt – misschien stilte, misschien weerstand. Laat het allemaal er zijn, zonder oordeel.
Stap 3: Visualisatie (optioneel)
Stel je voor dat je in een veld van licht staat – niet fel, maar zacht, warm en omhullend.
Je voelt je herinneren wie je werkelijk bent.
Niet als de rollen die je speelt, niet als de stem in je hoofd,
maar als een stille aanwezigheid die thuis is in liefde.
In dit licht voel je:
- Je bent gedragen.
- Je bent niet afgescheiden.
- Je bent liefgehad vóór je ooit iets deed om het ‘te verdienen’.
Stap 4: Open gebed (in je eigen woorden of bijvoorbeeld):
Vader,
ik herinner mij vandaag wie ik ben.
Ik ben Uw Zoon, en ik hou van U,
omdat ik ben zoals U mij geschapen hebt.
Laat mij vandaag alleen Uw liefde zien,
in alles en iedereen.
Stap 5: Afsluiting
- Eindig je meditatie door langzaam terug te keren naar je ademhaling.
- Open je ogen met zachtheid.
- Neem een moment om je intentie mee te nemen in je dag:
Ik wil vandaag leven vanuit wie ik werkelijk ben: een uitdrukking van Liefde.
Wat is Vergeving 5
"Een niet-vergevende gedachte doet vele dingen. In koortsachtige actie jaagt ze haar doel na, waarbij ze verwringt en omverwerpt wat ze als een doorkruising van haar gekozen pad beschouwt."
Verbinding tussen Les 225 en Vergeving
.
Les 225 – “God is mijn Vader, en Zijn Zoon houdt van Hem.”
Deze les spreekt over relatie — de heilige relatie tussen God en Zijn Zoon (jij dus). Het is een herinnering aan de liefdedie ons met onze Bron verbindt. In ECIW is vergeving de brug die ons helpt die relatie te herstellen in ons bewustzijn.
Want zolang we niet vergeven, geloven we dat:
- we afgescheiden zijn van God,
- anderen ons iets aangedaan hebben,
- we liefde niet waard zijn of anderen moeten straffen.
Vergeving in ECIW betekent: herinneren dat afscheiding nooit werkelijk gebeurd is.
.
De niet-vergevende gedachte – les 134
De zin die je noemt is krachtig:
“Een niet-vergevende gedachte doet vele dingen. In koortsachtige actie jaagt ze haar doel na, waarbij ze verwringt en omverwerpt wat ze als een doorkruising van haar gekozen pad beschouwt.”
Wat doet zo'n gedachte?
- Ze vervormt de werkelijkheid om haar eigen verhaal (vaak slachtofferschap of aanval) te bevestigen.
- Ze vernauwt je blik, waardoor liefde en verbinding worden genegeerd.
- Ze stelt conflict boven vrede, omdat ze gehecht is aan het idee dat iemand anders schuldig is.
Met andere woorden: een niet-vergevende gedachte ontkent je ware relatie met God én met je broeders.
.
De brug: van niet-vergeving naar waarheid
.
Vergeving is de sleutel in deze overgang:
Niet-vergeving
Jij hebt mij iets aangedaan
Ik ben slachtoffer
Jij moet veranderen
Ik zie je als los van mij
Vergeving (ECIW-stijl)
Niets werkelijks is bedreigd
Ik ben verantwoordelijk voor mijn waarneming
Ik kies opnieuw, met de Heilige Geest
Ik zie ons als Eén in God
Wanneer je vergeeft in de geest van ECIW, herinner je je liefde voor God én voor Zijn Zoon, zoals les 225 zegt.
Dan wordt die liefde niet slechts een mooi idee — maar een directe ervaring.
.
Oefening: Vergeving en les 225 combineren
Wanneer je een oordeel voelt of iets je triggert, probeer dit eens:
- Sluit je ogen.
- Herhaal:
“God is mijn Vader, en Zijn Zoon houdt van Hem.”
- Stel jezelf zachtjes de vraag:
“Wat kies ik nu? Liefde of een niet-vergevende gedachte?”
- Herhaal dan langzaam:
“Ik kies opnieuw. Ik wil de waarheid zien.”
“Ik vergeef deze gedachte en herinner mijn liefde.”
Zo breng je vergeving niet alleen naar ‘de ander’, maar terug naar je relatie met God. Want zoals ECIW leert:
“Wat ik mijn broeder doe, doe ik mijzelf.”
En wat ik mijzelf doe, doe ik Gods Zoon — en daarmee God Zelf.