Les 215

(3 augustus)

Ik ben niet een lichaam. Ik ben vrij.

Want ik blijf wat ik ben, zo schiep God mij.

1. (195) Liefde is de weg die ik in dankbaarheid ga.

 

De Heilige Geest is mijn enige Gids. In liefde vergezelt Hij mij. En ik zeg Hem dank dat Hij mij de weg toont die ik dien te gaan.

 

Ik ben niet een lichaam. Ik ben vrij. Want ik blijf wat ik ben, zo schiep God mij.

Toelichting:

De herhaling van vandaag voegt een nieuw aspect toe aan deze les. Ik ga de weg van liefde, de Heilige Geest vergezelt me en toont me de weg die ik dien te gaan (1:3-4).

 

De weg van liefde gaan is niet altijd gemakkelijk. Het is niet altijd vanzelfsprekend om liefdevol te zijn. Wanneer iemand inbreekt in mijn huis en wordt gearresteerd, dien ik dan een aanklacht in, of laat ik hem lopen? Welk van de twee is liefdevol? Of een vriend, die de neiging heeft om geld over de balk te smijten, vraagt me om een lening. Geef ik hem het geld of weiger ik dat? Wat is de weg van liefde? Ik weet het niet. Zelfs als ik het denk te weten, weet ik het niet. Ik kan onmogelijk alle uitkomsten weten. Ik weet niet wat de motivatie van een ander is. Want hoe kan ik dat weten als ik die van mezelf niet eens ken? Ik kan niet beoordelen wanneer iemand openstaat voor barmhartigheid, of wanneer het meest liefdevolle is hem de consequenties van zijn gedrag onder ogen te laten zien.

 

De Heilige Geest weet dat wel. Hij is mijn enige Gids. Mijn ervaringen uit het verleden, hoeveel het er ook zijn, zijn nooit genoeg om me in staat te stellen een perfect oordeel te vellen, maar de Heilige Geest kent elk detail van elke situatie. Hij kent de aspecten van elke mogelijke uitkomst en kan me leiden in de liefdevolle actie die ik moet ondernemen.

 

Hoe onderscheid ik Zijn Stem? Ook daarvoor bestaat geen gegarandeerde manier. Het leren onderscheiden van Zijn Stem is een proces. Het enige wat ik kan doen is de situatie aan Hem voorleggen, haar bewust in Zijn handen leggen, en vervolgens doen wat mij het beste lijkt.

 

Elke dag, en in elke situatie, hernieuw ik mijn keuze om nooit iets op eigen houtje te beslissen. Soms voel ik van binnen een “duwtje” in een bepaalde richting. Of er doen zich omstandigheden voor die in een bepaalde richting lijken te wijzen. Of “toevalligheden” lijken signalen te zijn die me in een bepaalde richting sturen. Andere keren lijkt er echter helemaal niets te gebeuren. De Cursus belooft ons echter dat hij ons zal corrigeren wanneer we ons vergissen, mits we de situatie aan de Heilige Geest geven. We maken fouten, maar we hebben Zijn belofte van correctie.

 

Ik heb geleerd dat het loslaten van elke investering in een mogelijke uitkomst een van de belangrijkste aspecten is van het luisteren naar Zijn Stem. De enige uitkomst die ik zoek is de uitkomst van vergeving, van liefde, van vrede voor alle betrokkenen. Ik kan niet beoordelen welke uiterlijke omstandigheden daarvoor het meest geschikt zijn, dat weet alleen de Heilige Geest. Ik weet niet wat me te doen staat als een opstandige tiener dreigt uit huis of van school te gaan. Als ouder of als vriend denk ik dat het ’t beste is om thuis en op school te blijven, maar misschien kan ze de les die ze nodig heeft alleen leren door een poosje afstand te nemen van haar familie en vrienden. Ik leg de situatie dus in de handen van de Heilige Geest en vraag Hem of Hij me wil leiden in wat ik moet zeggen en doen om de weg van de liefde te gaan. En dan laat ik het los. Ik vertrouw er op dat ik geleid word, zelfs als de dingen zich ontwikkelen op een manier die mij, in mijn kortzichtigheid, niet aanstaat. Mijn belangrijkste verantwoordelijkheid is me er niet mee te bemoeien.

 

Vandaag wil ik in dankbaarheid de weg van de liefde gaan, in het vertrouwen dat de Heilige Geest elk van mijn woorden en daden leidt. Ik wil het volgende in gedachten houden:

 

Ik ben hier alleen om werkelijk behulpzaam te zijn.

Ik ben hier om Hem te vertegenwoordigen die mij gezonden heeft.

Ik hoef me geen zorgen te maken om wat ik zal zeggen of wat ik moet doen, want Hij die mij gezonden heeft zal mij leiden. (T2.V.A.18:2-4).

Oefeninstructies:

OEFENING

Zorgvuldig herhalen van de laatste twintig lessen, zodat je in een versneld tempo de weg naar God kunt gaan. Met deze laatste herhaling wordt Deel I van het Werkboek afgesloten.

 

OEFENING

’s Morgens en ’s avonds minimaal vijftien minuten. Gedurende deze oefenperioden kun je een Open Mind meditatie doen. De uitgebreide instructies hiervoor vind je na de Inleiding herhaling VI.

 

• Begin met het herhalen van het centrale thema: “Ik ben niet een lichaam. Ik ben vrij. Want ik blijf wat ik ben, zo schiep God mij”.

 

• Herhaal vervolgens het idee van de dag en eventueel de cursief gedrukte zinnen daaronder, die bedoeld zijn als hulp bij het oefenen (WdI.hVI.In.6:5).

 

• Sluit dan je ogen en laat alle mentale rommel en overtuigingen over jezelf en de wereld los. Breng en houd je denkgeest in stille gereedheid om de ervaring van God te ontvangen. Gebruik geen woorden. Wacht alleen maar stil en verwachtingsvol op die ervaring. Vertrouw op de Heilige Geest, in plaats van op woorden. Geef je oefentijd aan Hem en stel je open voor Zijn leiding, waardoor je meditatie misschien in een onverwachte richting wordt geleid.

 

• Wanneer een afleidende gedachte opkomt – wat ongetwijfeld regelmatig zal gebeuren – zeg dan onmiddellijk: “Deze gedachte wil ik niet. In plaats daarvan kies ik”..... (WdI.hVI.In.6:2) herhaal het idee van de dag : "Liefde is de weg die ik in dankbaarheid ga". Dit is waarschijnlijk de meest effectieve manier die het Werkboek aanreikt om afdwalende gedachten te verdrijven.

 

• Besluit je oefening door nogmaals te herhalen: “Ik ben niet een lichaam. Ik ben vrij. Want ik blijf wat ik ben, zo schiep God mij”.

 

HERHALINGEN

Een of twee minuten op elk heel uur, of korter wanneer de omstandigheden dat niet toelaten.

 

Herhaal het idee van de dag en het centrale thema. Maak je denkgeest dan voor een moment leeg en wacht in stilte op de vrede van God.

 

Herhaal ook tussendoor zo vaak mogelijk het idee van de dag en het centrale thema.

 

ANTWOORD OP VERLEIDINGEN

Zodra je in onvrede dreigt te raken, bevestig dan onmiddellijk je vrijheid door te zeggen: “Deze gedachte wil ik niet. In plaats daarvan kies ik”..... herhaal het idee van de dag : "Liefde is de weg die ik in dankbaarheid ga".

 

OPMERKING

De voorafgaande achtenveertig lessen hebben ons getraind in een basis-oefenvorm, die bestaat uit een langere oefenperiode ’s morgens en ’s avonds en een herhaling op elk heel uur. Wat daarbij ontbrak waren de regelmatige herhalingen tussendoor, waaraan daarvóór zoveel belang werd gehecht. Nu worden deze frequente herhalingen weer aan de instructies toegevoegd, zodat we, ter voorbereiding op Deel II, beschikken over de complete viervoudige oefenstructuur: ‘s morgens en ’s avonds stille tijd, op elk heel uur een herhaling, frequente herhalingen tussendoor en antwoord op verleidingen.

 

In deze laatste herhaling worden tijdens de oefensessies geen woorden meer gebruikt. We herhalen het idee van de dag en het centrale thema en worden dan stil, zonder woorden en gedachten. Dit helpt ons om “in een hoger tempo en langs een korter pad te komen tot de vrede en sereniteit van God” (WdI.hVI.In.4:2). Het helpt ons ook om ons voor te bereiden op de vormloosheid van Deel II.

 

Het is mogelijk dat God tot ons komt in de gedaante van de Heilige Geest, die ons inspireert om op een speciale manier te oefenen. Hij kan ons ook, zoals de laatste lessen zeggen, een woord of een gedachte geven om ons te helpen, of alleen maar stilheid en een rustige, open denkgeest (WdII.361-365.1:3). Als Hij ons naar een bepaalde oefenvorm leidt is dat prima. Anders wachten we in stilte. In overeenstemming met dit vertrouwen in de Heilige Geest vraagt Jezus ons elke oefenperiode in Zijn Handen te leggen en deze volledige herhaling aan Hem te wijden.