Les 155

(4 juni)

Ik doe een stap terug en laat Hem de weg wijzen.

1. Er is een manier om in de wereld te leven die niet van deze wereld is, ook al lijkt ze dat wel te zijn. Je verandert niet van uiterlijk, hoewel je vaker glimlacht. Je voorhoofd is sereen, je ogen staan rustig. En degenen die door de wereld gaan zoals jij herkennen hun gelijken. Maar ook degenen die de weg nog niet hebben gezien herkennen jou, en geloven dat jij bent zoals zij, zoals je vroeger was.

 

2. De wereld is een illusie. Zij die verkiezen er te komen, zoeken een plaats waar ze illusies kunnen zijn en hun eigen werkelijkheid vermijden. Maar wanneer ze merken dat hun eigen werkelijkheid zelfs hier is, doen ze een stap terug en laten haar de weg wijzen. Welke andere keuze kunnen zij werkelijk maken? Illusies vóór de waarheid uit laten gaan is waanzin. Maar illusie achter de waarheid laten verzinken en de waarheid naar voren laten treden als wat ze is, is niet meer dan gezond verstand.

 

3. Deze eenvoudige keuze is het die we vandaag maken. De dwaze illusie zal een poosje zichtbaar blijven in de ogen van hen die verkozen hebben te komen en nog niet met vreugde hebben bemerkt dat hun keuze een vergissing was. Zij kunnen niet rechtstreeks van de waarheid leren, omdat ze hebben ontkend dat ze dat is. En dus hebben ze een Leraar nodig die hun dwaasheid ziet, maar die nog steeds achter illusies de simpele waarheid in hen kan zien.

 

4. Als de waarheid van hen zou eisen dat zij de wereld opgaven, zou dit hun toeschijnen alsof ze het offer vroeg van iets wat werkelijk is. Velen hebben verkozen de wereld te verzaken terwijl ze nog steeds geloofden in de werkelijkheid ervan. En ze hebben geleden onder een gevoel van verlies en zijn bijgevolg niet bevrijd. Anderen hebben niets dan de wereld gekozen, en zij hebben geleden onder een nog dieper gevoel van verlies, dat ze niet begrepen.

 

5. Tussen deze paden ligt een andere weg die wegvoert van elk soort verlies, want offers en ontbering worden daar beide snel achtergelaten. Dit is de weg die jou nu wordt aangewezen. Je bewandelt dit pad zoals anderen dat doen, en je lijkt niet verschillend van hen, hoewel je dat wel degelijk bent. Zo kun je hen dienen terwijl jij jezelf dient, en hun schreden naar de weg leiden die God voor jou, en door jou voor hen, geopend heeft.

 

6. Illusie lijkt je nog altijd aan te kleven, opdat jij hen bereiken kunt. Toch is ze teruggetreden. En het is geen illusie waarvan zij jou horen spreken, noch illusie waarnaar jij hun ogen kijken laat en die je hun denkgeest laat bevatten. Evenmin kan de waarheid, die voor jou uitgaat, door illusies tot hen spreken, want de weg leidt voorbij illusies nu, terwijl je hen onderweg oproept jou te volgen.

 

7. Alle wegen zullen uiteindelijk naar deze ene leiden. Want offers en ontbering zijn doodlopende paden, keuzen voor een nederlaag, en doelen die onmogelijk blijven. Dit alles treedt terug wanneer de waarheid in jou naar voren treedt, om je broeders weg te leiden van de wegen des doods, en hen op de weg naar geluk te zetten. Hun lijden is niets anders dan illusie. Toch hebben ze een gids nodig om hen hiervandaan te leiden, want ze zien illusie voor de waarheid aan.

 

8. Dat is de roep der verlossing, en niets meer. Ze vraagt dat jij de waarheid aanvaardt en voor jou uit laat gaan, om het pad van de verlossing van illusie te verlichten. Het is geen verlossing tegen een losprijs. Er zijn geen kosten, er is alleen winst. Illusie kan alleen in schijn de heilige Zoon van God in ketenen vasthouden. Hij wordt slechts van illusies verlost. Als zij terugtreden, vindt hij zichzelf terug.

 

9. Ga nu in veiligheid, maar ga voorzichtig, want dit pad is nieuw voor jou. En je ontdekt misschien dat je nog steeds in de verleiding bent om voor de waarheid uit te lopen en illusies je gids te laten zijn. Jouw heilige broeders werden je gegeven om in jouw voetspoor te treden wanneer jij doelgericht de waarheid tegemoet gaat. Die gaat nu voor jou uit, opdat zij iets mogen zien waarmee ze zich identificeren kunnen, iets wat ze begrijpen dat hun de weg wijst.

 

10. Toch zal er aan het eind van de reis geen kloof zijn, geen afstand tussen jou en de waarheid. En alle illusies die op de weg kwamen die jij hebt afgelegd, zullen jou eveneens hebben verlaten, zonder iets achter te laten dat de waarheid gescheiden houdt van Gods compleetheid, heilig als Hijzelf. Doe in vertrouwen een stap terug en laat de waarheid jou de weg wijzen. Jij weet niet waarheen je gaat. Maar Iemand die weet vergezelt jou. Laat Hem jou samen met de anderen leiden.

 

11. Wanneer dromen voorbij zijn, de tijd de deur gesloten heeft achter alle dingen die voorbijgaan en wonderen doelloos zijn geworden, zal de heilige Zoon van God geen reizen meer maken. Er zal geen wens meer bestaan om liever illusie dan de waarheid te zijn. En hierheen gaan we voort, wanneer we vorderen langs de weg die de waarheid ons wijst. Dit is onze laatste reis, die wij voor iedereen maken. We mogen de weg niet kwijtraken. Want zoals de waarheid ons voorgaat, zo gaat ze onze broeders die ons volgen voor.

 

12. We gaan naar God. Sta hierbij stil en denk hierover na. Kan er een weg zijn die heiliger is, of meer jouw inzet, je liefde en je volle intentie verdient? Welke weg zou jou meer kunnen geven dan alles, of minder bieden en toch de heilige Zoon van God tevredenstellen? We gaan naar God. De waarheid die ons nu voorgaat is één met Hem, en leidt ons naar waar Hij altijd is geweest. Welke andere weg dan deze kan een pad zijn dat jij in plaats hiervan zou willen kiezen?

 

13. Jouw voeten zijn veilig op de weg gezet die de wereld leidt naar God. Kijk niet naar wegen die jou ergens anders heen schijnen te voeren. Dromen zijn geen gids jou als Gods Zoon waardig. Vergeet niet dat Hij Zijn Hand in de jouwe heeft gelegd, en jou je broeders heeft toevertrouwd, in Zijn vertrouwen dat jij Zijn vertrouwen in jou waard bent. Hij kan zich niet vergissen. Zijn vertrouwen heeft jouw pad geëffend en jouw doel gewaarborgd. Jij zult noch je broeders, noch je Zelf in de steek laten.

 

14. En nu vraagt Hij alleen dat jij elke dag een poosje aan Hem denkt, opdat Hij tot je spreken kan en je mag vertellen van Zijn Liefde, om je eraan te herinneren hoe groot Zijn vertrouwen, hoe grenzeloos Zijn Liefde is. In jouw Naam en de Zijne, die dezelfde zijn, oefenen we vandaag vol vreugde met deze gedachte:

 

Ik doe een stap terug en laat Hem de weg wijzen, want ik wil de weg gaan die voert naar Hem.

Toelichting:

Bewust of onbewust streven we allemaal naar een manier van leven die in deze les als volgt wordt verwoord:

 

Er is een manier om in de wereld te leven die niet van deze wereld is, ook al lijkt ze dat wel te zijn (1:1).

 

Het opmerkelijke van Een cursus in wonderen is, dat hij een middenweg biedt tussen de wereld verwerpen en erin opgaan. Veel spirituele zoekers begaan de vergissing om te denken dat een spiritueel leven er “anders” uit moet zien. Sommigen kleden zich anders of zweren de moderne gemakken af, anderen vinden spiritualiteit in vegetarisch eten of in armoede, of trekken zich terug in afzondering. Hiermee wil ik allerminst deze andere spirituele wegen omlaag halen, ik wil alleen aangeven dat dit niet de manier van de Cursus is: “Je verandert niet van uiterlijk, hoewel je vaker glimlacht” (1:2).

 

Ik heb gemerkt dat een van de moeilijkste lessen voor studenten van de Cursus juist is: leren om normaal te zijn. Een goede Cursusstudent is precies hetzelfde als iedereen, zodat degenen die de weg nog niet hebben gezien je herkennen en geloven dat jij bent zoals zij, zoals je vroeger was (1:5).

 

We zijn anders, maar dat verschil zit van binnen. We hebben een stap terug gedaan en de controle over ons leven opgegeven. We laten onze Innerlijke Gids ons de weg naar God wijzen. We kwamen uit vrije wil naar deze wereld, zoekend naar een plaats waar we illusies kunnen zijn en onze eigen werkelijkheid vermijden (2:2). Maar we hebben ontdekt dat we niet aan onze werkelijkheid kunnen ontsnappen. We hebben ervoor gekozen minder belang te hechten aan illusies en de waarheid te volgen. We hebben onze functie aanvaard en erkennen dat we nu hier zijn om degenen om ons heen te dienen terwijl we onszelf dienen (5:4). We gaan naar God en we leiden de wereld naar God (12:1, 13:1). We doen een stap terug en laten Hem de weg wijzen.

Oefeninstructies:

DOEL

De controle over je leven opgeven en de weg volgen die je gewezen wordt.

 

OEFENING

’s Morgens en ’s avonds, minimaal vijf minuten en in het ideale geval dertig minuten of meer.

 

Zeg: “Ik ben een van de dienaren van God, en ik ben dankbaar dat ik het middel bezit om in te zien dat ik vrij ben”. “Het middel” verwijst naar het doorgeven van Gods boodschap aan je broeders. Gebruik je oefenperiode om deze woorden op te nemen in je denkgeest. Laat de wereld terugwijken, terwijl je je volledig op deze woorden concentreert. Laat ze je denkgeest doen oplichten en veranderen. Doe dit op elke manier die voor jou werkt.

 

Het doel van deze oefening is je voor te bereiden op het gebruik van dit “middel”, door naar buiten te gaan en je broeders te dienen. Anders dan in andere lessen ligt de nadruk in deze les op wat je doet na de oefenperiode. Laat gedurende de dag zien dat je de woorden hebt begrepen door God je stem te geven, zodat Hij via jou woorden van liefde tot je broeders kan spreken. Geef Hem je handen, zodat Hij ze kan gebruiken om Zijn boodschap van liefde naar je broeders te brengen. Geef Hem je voeten, zodat Hij ze kan leiden naar degenen die in nood zijn.

 

Door dit te doen verenig je jouw wil met Gods Wil. En als Zijn Wil de jouwe is, zijn alle gaven die Zijn Wil bevat de jouwe. Door Zijn instrument te zijn verwerf je Zijn schatten.

 

HERHALINGEN

Een of twee minuten op elk heel uur, of korter wanneer de omstandigheden dat niet toelaten.

 

Herhaal het idee en wacht dan in stilte op Gods Stem. Vraag Hem hoe Hij je het komende uur gaat leiden, hoe Hij wil dat je je broeders de weg wijst naar Hem.

 

En dank Hem voor Zijn leiding in het afgelopen uur.