Les 124

(4 mei)

"Laat me mij herinneren dat ik één ben met God"

 

Ik zocht mezelf in de stemmen van anderen,
in de spiegels van meningen, in de echo’s van twijfel.
Ik zocht naar betekenis in de wereld buiten mij,
tot ik ontdekte dat ik haar daar niet vinden zou.

 

Ik liet mij vertellen dat ik alleen was,
een druppel in de oceaan, verloren, klein.
Maar het water fluisterde zacht in de golven:
Je bent niet de druppel, je bent de oceaan zelf.

 

Ik dacht dat ik moest vechten om waardig te zijn,
liefde moest verdienen, vrede moest veroveren.
Tot de stilte mij vond en zei:
Je bent altijd al genoeg geweest.

 

Laat me mij herinneren,
niet in woorden of gedachten,
maar in het diepe weten
dat voorbij tijd en angst bestaat.

 

Ik ben niet de schaduw van mijn angsten,
niet de ketens van mijn verleden.
Ik ben licht, ik ben liefde,
ik ben één met alles wat is.

 

In dit moment,
zonder strijd, zonder streven,
laat ik los wat nooit van mij was
en keer ik terug naar wat altijd is.

 

Ik ben niet verloren,
ik ben niet vergeten.
Ik was altijd hier,
in het hart van God.

 

 

Dit gedicht vangt de essentie van de les: de reis van illusie naar waarheid, van angst naar liefde, van afgescheidenheid naar eenheid. Het nodigt uit tot een innerlijke herinnering aan wie we werkelijk zijn.

 

Uitleg en Commentaar op Les 124

Deze les richt zich op de kern van spirituele ontwaking: de erkenning van onze eenheid met God. Het is een uitnodiging om de illusie van afgescheidenheid los te laten en terug te keren naar de waarheid van wie we werkelijk zijn.

 

Belangrijke Inzichten uit deze Les:

  1. Ego versus Werkelijkheid:
    Ons dagelijks denken wordt vaak beheerst door het ego, dat ons vertelt dat we individuen zijn die losstaan van elkaar en van een hogere macht. Dit idee van afgescheidenheid creëert angst, schuld en conflict. De waarheid is echter dat we één zijn met God en met elkaar.

  2. Herinneren in plaats van creëren:
    We hoeven geen spirituele perfectie te bereiken of te creëren – we zijn al volmaakt. De opdracht is simpelweg onszelf te herinneren aan die waarheid en alles wat dat blokkeert los te laten.

  3. Vrede als natuurlijk gevolg:
    Wanneer we erkennen dat we één zijn met God, ervaren we een diepe innerlijke vrede. Deze vrede is niet afhankelijk van uiterlijke omstandigheden, maar is een onveranderlijk deel van onze ware natuur.

  4. Vergeving als brug naar eenheid:
    De cursus leert dat vergeving de sleutel is tot deze herinnering. Door anderen en onszelf werkelijk te vergeven, verwijderen we de sluiers die ons van de waarheid afhouden.

  5. Oefenen van deze gedachte:
    De les moedigt ons aan om vandaag – en elke dag – bewust te herhalen: "Laat me mij herinneren dat ik één ben met God." Dit helpt om ons denken te verschuiven van angst naar liefde, van afscheiding naar eenheid.

 

 

Les 124: "Laat me mij herinneren dat ik één ben met God."

 

Uitgebreide uitleg

Deze les brengt ons terug naar de kern van de Cursus: de erkenning van onze eenheid met God. Afscheiding is slechts een illusie; in werkelijkheid zijn we altijd verbonden met de Bron.

 

Diepere spirituele inzichten

  • Onze ware identiteit is niet een lichaam, maar een geest die in God leeft.

  • Angst en schuld verdwijnen wanneer we onze eenheid met God herinneren.

  • Door ons te verbinden met deze waarheid, ervaren we diepe vrede.

 

Praktische toepassing en oefening

  • Herhaal: "Laat me mij herinneren dat ik één ben met God."

  • Sta stil bij momenten waarop je je afgescheiden voelt en keer terug naar deze waarheid.

  • Vraag jezelf af: Hoe zou ik handelen als ik me altijd bewust was van mijn eenheid met God?

 

Meditatie & contemplatie

Visualiseer een oceaan waarin jij een golf bent. Je lijkt tijdelijk een vorm te hebben, maar je bent altijd één met het geheel.