Les 41

(10 februari)

"Overal is Hij"

 

Ik stap door de straten van de dag,
mijn voeten raken aarde, mijn hoofd raakt hemel.
Er is geen plek waar ik alleen ben,
geen schaduw zonder licht,
geen stilte zonder Stem.

 

In het rumoer van de wereld,
waar gedachten komen en gaan als wolken,
is er iets dat blijft.
Een zachte aanwezigheid,
die mij herinnert aan iets wat ik niet kan verliezen.

 

Mijn angst is een golvende zee,
maar ik drijf op iets wat dieper is dan angst.
Mijn twijfel is een fluisterende wind,
maar er is een waarheid die niet waait,
die stil en zeker in mij woont.

 

Waar ik ook ga –
tussen muren of onder sterren,
in vreugde of verlorenheid –
Hij is daar.
Niet als een verre god op een troon,
maar als een zachte adem in mijn borst,
als een liefde die nooit verdwijnt.

 

Ik loop niet alleen.
Ik draag licht in mijn hart,
ik adem vrede in en uit.
Mijn pad is geen doolhof,
maar een weg die altijd leidt
naar Huis.

 

 

Dit gedicht verbeeldt de kern van les 41: "God vergezelt me, waar ik ook ga." Het benadrukt de voortdurende aanwezigheid van God in elke situatie. Het beschrijft hoe angst en twijfel deel kunnen uitmaken van het menselijke bestaan, maar hoe daaronder een diepere zekerheid ligt – een altijd aanwezige liefde en verbondenheid.

 

  • Eerste strofe: Hier wordt het idee geïntroduceerd dat God overal is, zowel in het aardse als in het spirituele. De mens is nooit afgescheiden van die goddelijke aanwezigheid.
  • Tweede strofe: Dit beeldt uit hoe de wereld hectisch en vol afleiding kan zijn, maar dat er een constante stilte is waarin men God kan ervaren.
  • Derde strofe: Angst en twijfel worden erkend als menselijke ervaringen, maar de aanwezigheid van God overstijgt deze gevoelens.
  • Vierde strofe: Het centrale besef van de les: God is er altijd, niet als een externe macht, maar als iets intiems en eigens.
  • Laatste strofe: Een afsluiting met vertrouwen. De weg die men bewandelt is geen toevallige, chaotische route, maar een pad dat leidt naar de waarheid, naar vrede, naar ‘Huis’.

 

Dit gedicht nodigt uit tot reflectie: Hoe ervaren we deze aanwezigheid in ons eigen leven? Hoe kunnen we ons laten leiden door dit besef? Het biedt geen dogmatische antwoorden, maar een gevoel van troost en herkenning.

 

Uitgebreide uitleg

Deze les helpt ons beseffen dat we nooit alleen zijn. Gods aanwezigheid is altijd bij ons, ongeacht waar we ons bevinden of wat we doen. Vaak voelen we ons afgescheiden door onze angsten of twijfels, maar deze les herinnert ons eraan dat God altijd deel uitmaakt van ons bewustzijn en onze ervaringen.

 

Diepere spirituele inzichten

  • Afscheiding is een illusie; we zijn altijd verbonden met de Bron.

  • Gods liefde en leiding zijn constant, zelfs als we die niet bewust voelen.

  • Wanneer we ons hiervan bewust worden, voelen we een diepe innerlijke rust en zekerheid.

 

Praktische toepassing en oefening

  • Herhaal: "God vergezelt me, waar ik ook ga."

  • Probeer je door de dag heen bewust te zijn van Gods aanwezigheid in je hart.

  • Wanneer je je angstig of onzeker voelt, herinner jezelf eraan dat je niet alleen bent.

 

Meditatie & contemplatie

Sluit je ogen en adem diep in. Stel je voor dat je hand in hand loopt met een liefdevolle aanwezigheid die je overal begeleidt. Voel de zekerheid en vrede die dit geeft.