Les 221

(9 augustus)

"De Stilte in Mij"

 

Er woedt een storm in mijn gedachten,
golven slaan hoog in de oceaan van mijn geest.
Schimmen van zorgen, echo’s van gisteren,
maar ik zoek een plek waar de wind niet waait.

 

Diep in mij ligt een onberoerde ruimte,
waar geen tijd bestaat, geen strijd hoeft te zijn.
Daar hoor ik een stem die niets zegt,
maar alles onthult in haar zachte stilte.

 

Ik laat de wereld haar schaduwspel spelen,
en sluit mijn ogen voor haar rumoer.
In vrede zij mijn denkgeest,
nu mijn gedachten stil zijn.

 

 

.

Uitleg en Commentaar op Les 221

"In vrede zij mijn denkgeest."

"Laat al mijn gedachten stil zijn."

 

Deze les uit Een Cursus in Wonderen (ECIW) nodigt uit tot een diepe innerlijke rust en stilte van de geest. De kernboodschap is dat vrede en stilte niet afhankelijk zijn van externe omstandigheden, maar een innerlijke keuze en staat van zijn zijn.

 

Belangrijke thema’s in deze les:

1. Innerlijke vrede als natuurlijke staat

   • Volgens de Cursus is vrede geen externe toestand, maar de ware aard van onze geest. Onze gedachten kunnen onrust veroorzaken, maar stilte onthult onze werkelijke essentie.

2. Gedachten als bron van onrust

   • De les wijst erop dat gedachten vaak de oorzaak zijn van onrust en angst. Het is niet de buitenwereld die ons verstoort, maar onze interpretaties ervan.

3. De kracht van stilte

   • In stilte wordt de stem van het ego minder dominant en kan een diepere wijsheid gehoord worden, de stem van de Heilige Geest of het ware Zelf.

4. Vertrouwen en overgave

   • De les moedigt aan tot vertrouwen in een hogere leiding. Door de eigen gedachten tot rust te brengen, ontstaat ruimte voor een hogere waarheid.

5. Verbinding met God

   • De ultieme vrede komt voort uit de erkenning van onze eenheid met God. Dit besef wordt toegankelijk wanneer de geest stil is en zich niet langer identificeert met wereldse illusies.

Deze les is vooral praktisch toepasbaar in momenten van stress of angst. Door bewust de intentie te hebben om de geest stil te maken en vrede te laten neerdalen, verandert de ervaring van de werkelijkheid. Dit vereist oefening, want het ego zal altijd proberen om zich vast te klampen aan oordelen, zorgen en controle.

Een methode om deze les toe te passen is meditatie of gebed waarin men zich concentreert op de zin:
"In vrede zij mijn denkgeest. Laat al mijn gedachten stil zijn."
Dit kan helpen om een toestand van diepe innerlijke rust te bereiken en de verbinding met een hogere waarheid te ervaren.

 

 

 

 

Wat is Vergeving 1:

(Deel 1: WdII.1.1:1) 

"Vergeving ziet in dat wat jij dacht dat je broeder jou heeft aangedaan, niet heeft plaatsgevonden."

 

Deze zin komt uit Een Cursus in Wonderen en sluit nauw aan bij de essentie van Les 221:

"In vrede zij mijn denkgeest. Laat al mijn gedachten stil zijn."

 

 

Deze verbinding draait om het idee dat onze onvrede voortkomt uit illusies, niet uit de werkelijkheid. De Cursus leert dat vergeving niet betekent dat we iets wat werkelijk gebeurd is vergoelijken, maar dat we inzien dat het hele concept van aanval een vergissing is — een illusie van het ego. Dit betekent niet dat er in de wereld geen pijn of conflict is, maar dat de kern van ons wezen onaangetast blijft.

 

Hoe hangt dit samen met Les 221?

 

1. Vrede is slechts mogelijk als we de illusie van aanval loslaten

   • Als we geloven dat anderen ons werkelijk schade hebben toegebracht, houden we vast aan conflict en slachtofferschap. Dit maakt de geest onrustig en onvredig.
   • Ware vergeving herkent dat de situatie slechts een projectie van het ego is en geen werkelijke macht heeft over de vrede in ons.

2. Gedachten van schuld en aanval veroorzaken onrust

   • In Les 221 wordt opgeroepen tot een stille geest. Maar hoe kunnen we stilte ervaren als we vasthouden aan gedachten van wrok of oordeel?
   • Door vergeving te beoefenen, laten we deze gedachten los en openen we ons voor de vrede die altijd al in ons aanwezig was.

3. Het ego voedt zich met afscheiding en oordeel

   • Het ego wil dat we vasthouden aan het idee dat we gekwetst zijn door anderen, omdat dit afscheiding versterkt.
   • Ware vergeving laat dit los, waardoor de geest stil kan worden en de waarheid van eenheid en liefde herkend wordt.

4. Vergeving en stilte brengen ons naar de werkelijkheid

   • De les vraagt ons: “Laat al mijn gedachten stil zijn.” Maar gedachten van aanval, wrok of schuld laten de geest niet stil zijn.
   • Wanneer we echt vergeven en inzien dat de ander ons nooit werkelijk heeft kunnen schaden, komt de geest in een staat van diepe vrede—een stilte waarin we de Stem van God kunnen horen.

.

Een Praktische Toepassing

 

Wanneer je merkt dat je onvrede voelt door iets wat iemand anders (of jijzelf) ‘hebt aangedaan’, kun je jezelf afvragen:

• Is dit werkelijk gebeurd in de absolute zin, of is het een interpretatie van mijn ego?
• Wat als ik dit loslaat en mijn geest stil laat zijn?
• Kan ik ervoor kiezen om niet langer deze wrok vast te houden en in plaats daarvan vrede te ervaren?

Door deze oefening keer je terug naar de stilte waar Les 221 ons toe uitnodigt.

 

 

 

"In Vergeving Vindt de Geest Rust"

 

Je hebt mij pijn gedaan, dacht ik.
Een wond, een breuk, een schaduw over mijn hart.
Ik hield het vast, als een naam die in steen gebeiteld stond,
maar was het ooit werkelijk daar?

 

Ik keek opnieuw en zag het vervagen,
zoals mist verdwijnt in de ochtendzon.
Wat ik dacht dat je deed,
heeft nooit werkelijk plaatsgevonden.

 

Mijn geest is stil.
De storm is gaan liggen.
En in de leegte van oordelen,
ontmoet ik jou opnieuw —
zonder verleden, zonder schuld,
alleen in vrede.

 

Verdieping en Toepassingen van Les 221 en Vergeving

 

De les “In vrede zij mijn denkgeest. Laat al mijn gedachten stil zijn.” en de vergevingsgedachte “Vergeving ziet in dat wat jij dacht dat je broeder jou heeft aangedaan, niet heeft plaatsgevonden.” zijn diep met elkaar verbonden. Ze wijzen ons erop dat werkelijke vrede alleen mogelijk is wanneer we het verleden loslaten en inzien dat onze pijn voortkomt uit een illusie.

Maar hoe passen we deze inzichten toe in het dagelijks leven? Laten we dieper ingaan op de betekenis en concrete manieren om dit in de praktijk te brengen.

1. Wat betekent dit in de praktijk?

De Cursus in Wonderen leert dat de wereld die we waarnemen een projectie is van onze eigen geest. Wat we anderen verwijten, is vaak een reflectie van de onopgeloste delen in onszelf. Wanneer we geloven dat iemand ons iets heeft aangedaan, reageren we op een interpretatie van het verleden, niet op een objectieve waarheid.

Dit heeft drie belangrijke gevolgen:

1. Wat we denken dat is gebeurd, is gekleurd door onze eigen overtuigingen en angsten.
   • Ons ego maakt verhalen en houdt ons gevangen in wrok en pijn.
2. Zolang we vasthouden aan die verhalen, houden we onszelf gevangen in conflict.
   • We blijven mentaal vastzitten in het verleden en verhinderen innerlijke rust.
3. Door vergeving laten we niet alleen de ander los, maar bevrijden we vooral onszelf.
   • We erkennen dat de aanval of het onrecht niet werkelijk deel uitmaakt van onze ware aard of die van de ander.

2. Hoe passen we dit toe in het dagelijks leven?

 

Stap 1: Bewustwording van innerlijke onrust

Telkens wanneer je merkt dat je ergens over piekert, boos bent of je onrustig voelt door iets wat een ander (of jijzelf) heeft gedaan, stop dan even. Vraag jezelf af:

• Waar komt deze gedachte vandaan?
• Gaat het over iets dat nu gebeurt, of draag ik het verleden met me mee?
• Wie zou ik zijn zonder deze gedachte?

Door dit bewust te doen, herken je dat het conflict niet buiten je is, maar binnen je gedachten.

 

Stap 2: Loslaten van oordelen

Herinner jezelf eraan:
"Wat ik denk dat is gebeurd, heeft nooit werkelijk plaatsgevonden zoals ik het zie."
Deze zin helpt je om een andere waarneming te kiezen. Je ziet niet langer jezelf als slachtoffer van een ander, maar als de schepper van je eigen innerlijke vrede.

Voorbeeld:

• Iemand heeft je beledigd, en je voelt wrok.
• In plaats van te blijven herhalen hoe onterecht het was, herinner jezelf eraan dat hun woorden slechts een uiting waren van hun eigen verwarring, en dat jouw ware Zelf onaangetast blijft.
• Door hun "fout" niet als werkelijk te zien, bevrijd je jezelf van de last ervan.

 

Stap 3: Stilte toelaten en vertrouwen

Na het herkennen en loslaten van je oordeel, keer je terug naar stilte. Dit kan door ademhalingsoefeningen, meditatie of simpelweg herhalen:
"In vrede zij mijn denkgeest. Laat al mijn gedachten stil zijn."
Deze stap is cruciaal omdat ware vrede niet voortkomt uit de rationele analyse van vergeving, maar uit het ervaren van stilte en verbondenheid.

3. Voorbeelden uit het dagelijks leven

 

1. In relaties

   • Je voelt je gekwetst door een opmerking van je partner of vriend. In plaats van vast te houden aan de pijn, besef je dat je gekwetstheid voortkomt uit een interpretatie van de situatie. Je kiest ervoor om het los te laten en vrede te ervaren.

2. Op het werk

   • Een collega neemt de eer voor jouw werk. In plaats van boosheid vast te houden, herinner je jezelf eraan dat hun gedrag voortkomt uit angst en onzekerheid. Je blijft in je eigen rust en vertrouwen.

3. Bij familieconflicten

   • Oude wrok tegenover een familielid komt weer op. Je herkent dat het slechts een oud verhaal is dat je jezelf vertelt. Door het niet langer als absoluut waar te zien, ontstaat ruimte voor genezing en vrede.

4. Zelfvergeving

   • Je hebt spijt van iets uit het verleden. In plaats van jezelf te straffen, erken je dat wat je dacht dat je verkeerd deed, voortkwam uit een staat van onbewustzijn. Je kiest ervoor om in vrede te zijn met jezelf.

4. Hoe weet je dat je werkelijk hebt vergeven?

 

Een goede test is:

• Denk aan de situatie of persoon. Voel je nog steeds emotionele spanning?
• Kun je de ander zien zonder oordeel, als een even onschuldig wezen als jijzelf?
• Kun je vrede voelen, zelfs als de situatie nooit verandert?

Als het antwoord ‘ja’ is, heb je ware vergeving beoefend en ben je in de stilte die Les 221 ons leert.

Samenvattend

• Vergeving betekent inzien dat wat je dacht dat je werd aangedaan, nooit werkelijk heeft plaatsgevonden in de absolute zin.
• Werkelijke vrede ontstaat als je stopt met vasthouden aan het verleden en je geest stil maakt.
• Dit is toepasbaar in relaties, werk, familie en zelfvergeving.
• Stilte en acceptatie zijn de sleutel tot innerlijke bevrijding.

 

 

"Waarheid in de Stilte"

 

Ik zocht een schuldige,
maar vond alleen mijn eigen gedachten.

 

Ik zocht gerechtigheid,
maar ontdekte dat vrede geen vijanden kent.

 

Ik dacht dat het werkelijk was,
wat jij mij had aangedaan.
Maar het was slechts een schaduw,
een echo van het verleden,
een fluistering van mijn angst.

 

Ik laat het los.
Ik adem in de stilte.
En daar,
in de ruimte zonder oordeel,
vind ik jou terug —
zoals je altijd al was.