Les 184

(3 juli)

"De Naam van God is mijn erfgoed."

 

Er is een stilte die mijn naam voorbijgaat,
een echo van iets wat ik vergeten was.
Niet de klank waarmee men mij roept,
niet de verhalen die ik over mezelf vertelde.

 

De letters vervagen, de titels lossen op,
en wat overblijft is lichter dan lucht,
dieper dan de oceaan,
ruimer dan het denken kan bevatten.

 

Wie ben ik, als ik niets hoef te zijn?
Als ik geen gezicht hoef te tonen,
geen rol hoef te spelen,
geen geschiedenis hoef te verdedigen?

 

Er is een Naam die ouder is dan de tijd,
die geen klank nodig heeft om te bestaan.
Hij is in mij, om mij, als ik.
Hij fluistert niet, Hij is.

 

Ik heb gezocht in woorden, in beelden,
in de ogen van anderen,
in de weerspiegeling van de wereld.
Maar nu weet ik: ik hoef niet te zoeken.

 

Wat ik ben, was nooit verborgen.
Mijn erfgoed was nooit verloren.
De Naam van God is mijn eigen wezen.
En in dat besef ben ik eindelijk thuis.

 

Uitgebreide uitleg en commentaar op Les 184:

"De Naam van God is mijn erfgoed."

 

De kern van de les

Deze les uit Een Cursus in Wonderen herinnert ons eraan dat we niet gescheiden zijn van God. Onze ware identiteit ligt niet in ons lichaam, niet in onze naam zoals we die in de wereld kennen, en niet in de rollen die we spelen. We zijn kinderen van God, en Zijn Naam is ons erfgoed—niet als een naam in de wereldse zin, maar als een symbool voor de eeuwige waarheid over onszelf.

Wanneer de cursus spreekt over “de Naam van God”, verwijst dit niet naar een specifieke klank of woord. Het verwijst naar de essentie van Zijn wezen, dat ook onze ware essentie is. We worden uitgenodigd om alle namen, labels en identificaties los te laten die we onszelf hebben gegeven en te herinneren wie we werkelijk zijn: liefde, zuiverheid, eeuwigheid.

De illusie van namen en identificaties

In de wereld krijgen we namen en identiteiten van onze ouders, onze cultuur en onze samenleving. We identificeren ons met een nationaliteit, een familiegeschiedenis, een religie, een beroep. Maar deze identificaties zijn niet wie we werkelijk zijn.

Denk eens aan hoe je jezelf beschrijft:

  • “Ik ben … (je naam).”
  • “Ik ben een Nederlander / Belg / (andere nationaliteit).”
  • “Ik ben een man / vrouw / non-binair.”
  • “Ik ben een leraar, een ouder, een student.”

Maar wat als je verder kijkt dan deze labels? Wat blijft er over als je al deze tijdelijke identificaties loslaat?

De cursus leert ons dat alle namen die we onszelf in deze wereld geven, slechts schaduwen zijn van de ene ware identiteit die we delen: die van Gods Zoon, een met Hem.

Wat betekent het dat Gods Naam ons erfgoed is?

Erfgoed verwijst naar iets dat ons rechtmatig toebehoort, iets dat we niet hoeven te verdienen of te bewijzen. Het is al van ons, simpelweg omdat we bestaan.

Wanneer de cursus zegt dat Gods Naam ons erfgoed is, betekent dat:

  • We zijn geen afgescheiden wezens, maar een verlengstuk van God.
  • Onze ware natuur is goddelijk, eeuwig, onveranderlijk en puur.
  • We hoeven niet buiten onszelf te zoeken naar waarheid, want die is al in ons aanwezig.
  • We kunnen onszelf herinneren wie we werkelijk zijn door stil te worden en te luisteren naar de Stem van God in ons.

Hoe pas je deze les toe in je dagelijks leven?

  1. Herken de illusie van wereldse namen en identificaties.

    • Besef dat je naam, je beroep, je status in de wereld niet bepaalt wie je werkelijk bent.
    • Vraag jezelf af: “Wie ben ik zonder deze labels?”
  2. Oefen met stilte en overgave.

    • Sluit je ogen en zeg zachtjes: “De Naam van God is mijn erfgoed.”
    • Voel hoe deze woorden je verbinden met iets groters dan jezelf.
  3. Zie Gods Naam in anderen.

    • Wanneer je iemand ontmoet, herinner jezelf eraan dat ook zij Gods erfgoed dragen.
    • Kijk voorbij hun uiterlijke identiteit en erken hun ware zelf.
  4. Laat oude overtuigingen los.

    • Elke keer dat je merkt dat je jezelf veroordeelt of beperkt door een identiteit, herinner jezelf eraan: “Ik ben meer dan dit.”
  5. Ervaar vrede door eenheid.

    • Wanneer je werkelijk beseft dat jij en God één zijn, verdwijnt angst.
    • Dit leidt tot een diepe innerlijke rust, omdat je niet langer hoeft te zoeken naar iets buiten jezelf.

 

Slotgedachten

Les 184 is een krachtige herinnering dat we geen afgescheiden wezens zijn, maar één met het goddelijke. Onze namen, onze wereldse identiteiten, zijn tijdelijk en veranderlijk, maar onze ware natuur is eeuwig.

Wanneer we deze waarheid accepteren en ervaren, verdwijnt angst. We hoeven niets te bewijzen, niets te verdedigen. We hoeven ons slechts te herinneren: De Naam van God is mijn erfgoed.

 

 

Diepgaande analyse van Les 184:

"De Naam van God is mijn erfgoed."

 

Les 184 van Een Cursus in Wonderen is een van de meest diepgaande en transformerende lessen. Het raakt de kern van wat de cursus ons leert: dat we geen afgescheiden individuen zijn, maar deel uitmaken van God. Onze ware identiteit ligt niet in onze naam, niet in de wereld, maar in de goddelijke waarheid die we met Hem delen.

Om deze les volledig te begrijpen, moeten we kijken naar:

  1. De betekenis van de Naam van God
  2. Waarom we denken dat we afgescheiden zijn
  3. Hoe namen ons beperken
  4. Hoe we ons erfgoed kunnen herinneren en toepassen

Laten we elk van deze punten gedetailleerd bekijken.

1. Wat betekent "De Naam van God"?

In de wereld worden namen gebruikt om onderscheid te maken. Ze geven identiteit, afbakening en individualiteit. Maar in de spirituele betekenis verwijst "de Naam van God" niet naar een specifiek woord, maar naar de essentie van wat God is.

In Een Cursus in Wonderen wordt God niet beschreven als een persoon, maar als pure liefde, eenheid en waarheid. De Naam van God staat symbool voor deze ultieme realiteit, die ook onze realiteit is.

  • Gods Naam is niet slechts een klank of woord; het is een symbool van de ware aard van het universum, van alles wat is.

Wanneer de cursus zegt: “De Naam van God is mijn erfgoed,” betekent dat dat wij deze waarheid in ons dragen. We zijn geen losstaande entiteiten, we zijn uitdrukking van Gods Liefde.

Denk hier even over na:

  • Als Gods Naam staat voor liefde en eeuwigheid, en als die Naam jouw erfgoed is…
  • Dan betekent dat dat ook jij liefde en eeuwigheid bent.
  • Dit betekent dat angst, schuld en afscheiding niet werkelijk kunnen zijn.

Maar waarom ervaren we dan niet altijd deze waarheid? Dat brengt ons bij het volgende punt.

2. Waarom denken we dat we afgescheiden zijn?

Vanaf het moment dat we geboren worden, leren we dat we een individu zijn:

  • We krijgen een naam.
  • We worden geconditioneerd door cultuur en opvoeding.
  • We leren dat we ‘afzonderlijke’ lichamen zijn.

Door dit proces vergeten we onze ware natuur. We gaan ons identificeren met een naam, een nationaliteit, een familie en een geschiedenis. We geloven dat we een losstaand "ik" zijn, afgescheiden van anderen en van God.

Maar de cursus zegt: Dit is een illusie. De waarheid is dat we niet werkelijk gescheiden kunnen zijn. We denken dat we een afgescheiden identiteit hebben, maar in werkelijkheid is er alleen eenheid.

Stel je voor dat een golf denkt dat hij losstaat van de oceaan. De golf kan zich uniek voelen, tijdelijk anders gevormd zijn, maar uiteindelijk is hij altijd water en één met de oceaan. Zo is het ook met ons en God.

  • Wij zijn niet werkelijk gescheiden; we hebben onszelf alleen als afgescheiden bedacht.

3. Hoe namen ons beperken

Namen zijn nuttig in de wereld, maar ze beperken ons ook. Ze zorgen ervoor dat we ons identificeren met iets tijdelijks, in plaats van iets eeuwigs.

Bijvoorbeeld:

  • Je naam is slechts een klank die aan jou is gegeven, maar is dat echt wie je bent?
  • Je beroep is een rol die je speelt, maar het definieert je niet.
  • Je verleden zijn gebeurtenissen die je hebt meegemaakt, maar ze bepalen niet je essentie.

Door namen en identiteiten vast te houden, beperken we onszelf. We denken:

  • "Ik ben een man/vrouw, dus ik moet op een bepaalde manier handelen."
  • "Ik ben een Nederlander/Belg/Duitser, dus ik behoor tot een specifieke groep."
  • "Ik ben een slachtoffer van mijn verleden, dus ik kan niet veranderen."

Maar deze les nodigt ons uit om te vragen: Wat als ik verder kijk dan deze labels? Wat blijft er over?

  • Wat blijft er over, is pure aanwezigheid, pure liefde. Dat is wat we werkelijk zijn.

Wanneer we ons identificeren met de Naam van God—ons erfgoed—breken we door deze beperkingen heen en herinneren we ons dat we oneindig meer zijn dan we dachten.

4. Hoe herinneren we ons erfgoed en passen we het toe?

De cursus geeft ons praktische manieren om dit in ons dagelijks leven te ervaren:

 

A. Word stil en voel de waarheid in jou

Neem dagelijks een moment om de woorden zachtjes in je geest te laten weerklinken:

“De Naam van God is mijn erfgoed.”

Voel hoe deze woorden door je heen stromen. Stel je voor dat je alle namen en identificaties loslaat. Wat blijft er over?

Een diepe innerlijke rust.

 

B. Zie anderen als dragers van Gods Naam

Iedereen die je ontmoet, draagt dezelfde waarheid in zich. Ook al gedragen ze zich soms niet zo, ook zij zijn liefde.

  • Kijk naar anderen zonder oordeel en erken hun ware aard.
  • Zie voorbij hun uiterlijk, hun gedrag, hun persoonlijkheid.
  • Herken in hen dezelfde goddelijke essentie die jij in jezelf probeert te vinden.

Dit leidt tot vergeving, mededogen en eenheid.

 

C. Herken wanneer je jezelf beperkt

Elke keer dat je jezelf beperkt tot een naam, een verleden, een rol, herinner jezelf dan:

“Dit is niet wie ik werkelijk ben. Ik ben mijn erfgoed: de Naam van God.”

Door dit consequent toe te passen, transformeert je manier van denken en ervaren.

Conclusie: Wat betekent deze les voor jou?

Les 184 herinnert ons aan wie we werkelijk zijn.

  • We zijn niet onze naam.
  • We zijn niet ons verleden.
  • We zijn niet onze rol in de wereld.

We zijn eeuwige liefde, één met God. En die waarheid kunnen we hier en nu herinneren door de identificaties die ons beperken los te laten.

Wanneer je deze waarheid accepteert, valt alle angst weg. Je hoeft niet langer iets te bewijzen of iets te worden — je bent al alles wat je moet zijn.

“De Naam van God is mijn erfgoed.” Dat is niet alleen een gedachte, het is de sleutel tot volledige innerlijke bevrijding.