Les 182

(1 juli)

"De Stilte die Thuis heet"

 

Er is een plek die mij roept,

niet met woorden,

niet met geluid,

maar met een fluistering

die stiller is dan stilte.

 

Ik sluit mijn ogen en luister,

niet naar de wereld,

niet naar stemmen die zeggen wie ik ben,

maar naar het niets dat alles in zich draagt.

 

De wereld drijft weg,

beelden lossen op als mist in de ochtendzon,

wat blijft is een zachte aanwezigheid,

een herinnering zonder verleden.

 

Ik was nooit weg.
De reis die ik dacht te maken,

is een cirkel zonder begin of einde.

Thuis is hier.


In dit ene stille ogenblik,

waar alles samenkomt

waar niets verloren is.

 

Ik blijf.
En ik weet:

Ik ben thuis.

 

 

Les 182: Ik zal een ogenblik stil zijn en naar huis toe gaan

 

Uitgebreide uitleg

Les 182 uit Een Cursus in Wonderen nodigt ons uit om ons terug te trekken uit de drukte van de wereld en de stilte binnenin te zoeken. Deze les herinnert ons eraan dat we altijd verbonden zijn met onze ware essentie, die voorbij tijd, ruimte en de dagelijkse afleidingen ligt. Ons "huis" in deze context is niet een fysieke plaats, maar de innerlijke vrede en eenheid met God, die altijd aanwezig is.

In de hectiek van het leven verliezen we vaak het besef van deze diepere waarheid. We identificeren ons met rollen, verplichtingen en zorgen, maar deze les nodigt ons uit om al deze tijdelijke gedachten los te laten en ons bewustzijn te openen voor een diepere realiteit.

 

Belangrijke thema’s uit deze les:

  • Stilte als weg naar innerlijke vrede: Werkelijke rust is niet te vinden in uiterlijke omstandigheden, maar in de stilte van onze geest.

  • Thuiskomen bij onszelf: Ons ware thuis is niet de fysieke wereld, maar een staat van bewustzijn waarin we ons herinneren wie we werkelijk zijn.

  • De roep van God herkennen: Er is een diep verlangen in ons om de waarheid te herinneren en terug te keren naar liefde.

De oefening van deze les vraagt ons om tijd te nemen om naar binnen te keren, de stem van de wereld te laten verstommen en contact te maken met ons innerlijke zelf. Dit is een oefening van overgave en vertrouwen. Hoe vaker we dit doen, hoe meer we leren dat ons ware thuis nooit verloren is, maar altijd op ons wacht.

 

Verdieping en Praktische Toepassing

  1. Dagelijkse stilte beoefenen: Neem enkele momenten per dag om stil te zijn. Dit betekent niet alleen het vermijden van geluid, maar ook het kalmeren van de innerlijke dialoog. Wees simpelweg aanwezig.
  2. Laat het streven los: Thuiskomen in onszelf vereist geen moeite, geen strijd. Het enige wat nodig is, is de bereidheid om de wereld even los te laten.
  3. Observeer zonder oordeel: Merk op hoe vaak je gedachten afdwalen naar zorgen, plannen of herinneringen. Breng jezelf liefdevol terug naar het stille midden.
  4. Herinner jezelf aan je ware identiteit: Vraag jezelf af: "Waar voel ik me werkelijk thuis?" Het antwoord ligt niet in de uiterlijke wereld, maar in de diepte van je wezen.
  5. Ervaar de eenheid: Wanneer je je even losmaakt van de illusie van afgescheidenheid, voel je de eenheid met alles. Laat de grenzen tussen jou en de wereld vervagen en ervaar de vrede die altijd aanwezig is.
  6. Oefen vergeving: Vaak houden we onszelf vast in een staat van onrust door schuld of spijt. Laat deze lasten los en besef dat vergeving de sleutel is om werkelijk thuis te komen.
  7. Maak ruimte voor overgave: Soms proberen we controle te houden over ons leven en onze gedachten. Ware stilte ontstaat wanneer we de noodzaak om alles te begrijpen of beheersen loslaten.
  8. Voel de aanwezigheid van liefde: Liefde is niet iets wat we hoeven te zoeken, het is er al. In de stilte van ons hart ervaren we de onvoorwaardelijke liefde die ons altijd omringt.
  9. Wees geduldig met jezelf: Thuiskomen is geen eenmalige gebeurtenis, maar een geleidelijk proces. Gun jezelf de tijd om steeds opnieuw terug te keren naar deze staat van rust en overgave.