Les 142

(22 mei)

"In de stilte van mijn geest"

 

In de stilte van mijn geest
waar de wereld niet schreeuwt
ligt een zachte aanwezigheid
die nooit is verdwenen.

 

Niet als een stem die gebiedt
niet als een antwoord dat dwingt
maar als een fluistering van licht
dat alles doordringt.

 

Hier is geen strijd, geen angst
geen roep om meer, geen tekort.
Hier is slechts weten:
ik ben niet alleen.

 

Mijn gedachten bewegen
als bladeren in de wind,
sommige verdwalen in twijfel,
anderen keren naar huis.

 

Wanneer ik stil ben,
wanneer ik luister,
vind ik het spoor terug
naar wat nooit verloren was.

 

Dankbaarheid stroomt zacht
als een rivier zonder bron,
die geen begin kent, geen einde
maar enkel de beweging van genade.

 

Ik laat mijn hart rusten
in wat ik altijd ben geweest:
niet een naam, niet een lichaam
maar een fluistering van God.

 

 

Uitgebreid Commentaar op Les 142

De les "Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God" is een herhaling van lessen 123 en 124, waarin dankbaarheid en eenheid met God centraal staan.

Dit idee roept ons op om ons bewust te worden van de zuiverheid en heiligheid van onze ware gedachten. Het leert ons dat onze ware denkgeest – los van illusies, angsten en ego-gebaseerde gedachten – alleen de gedachten deelt die afkomstig zijn van God: liefde, vrede, vreugde en waarheid.

 

De kern van deze herhaling:

  1. Dankbaarheid als bewustwording (Les 123: "Ik dank God voor Zijn gaven aan mij")

    • Deze les nodigt ons uit om te erkennen dat alles wat werkelijk van waarde is, reeds in ons is gegeven door God.
    • Het gaat niet om materiële zaken, maar om liefde, vrede, en de zekerheid van onze spirituele werkelijkheid.
    • Dankbaarheid opent ons hart en helpt ons de angst los te laten.

  2. Eenheid met God als herinnering (Les 124: "Laat me mij herinneren dat ik één ben met God")

    • Dit herinnert ons eraan dat afgescheidenheid een illusie is.
    • Onze ware aard is niet het ego of het lichaam, maar een deel van de goddelijke geest, voor altijd verbonden met God.
    • Wanneer we deze eenheid herinneren, verdwijnt conflict, omdat alles in liefde wordt opgenomen.

 

Hoe pas je deze les toe?

  • Meditatieve reflectie: Sluit je ogen en herhaal: "Mijn denkgeest bevat enkel wat ik denk met God."
  • Observeer je gedachten: Welke gedachten komen niet van liefde en vrede? Laat ze los.
  • Dankbaarheid oefenen: Focus op de gaven die je al hebt ontvangen – innerlijke rust, leiding, vertrouwen.
  • Eénheid voelen: Stel je voor dat jij en alles om je heen één zijn in de liefde van God.

 

De sleutel tot deze les is herinnering: niet iets nieuws leren, maar beseffen wat altijd al waar is.

 

Conclusie

Deze herhalingsles helpt ons herinneren dat onze ware denkgeest vrij is van angst en afgescheidenheid. Alleen gedachten die voortkomen uit liefde zijn werkelijk. Dankbaarheid en eenheid met God helpen ons om deze waarheid opnieuw te ervaren.

 

 

Les 142: "Herhaling van lessen 123-124"

 

Uitgebreide uitleg

Deze herhaling helpt ons herinneren dat dankbaarheid ons opent voor de gaven van God en dat we nooit afgescheiden zijn van Hem.

 

Samenvatting van lessen 123-124

  1. Ik dank God voor Zijn gaven aan mij. → Dankbaarheid verhoogt onze vibratie en opent ons hart voor overvloed.

  2. Laat ik me mij herinneren dat ik één ben met God. → Onze ware identiteit is één met onze Schepper.

 

Praktische toepassing en oefening

  • Herhaal: "Ik dank God voor Zijn gaven aan mij. Laat ik me mij herinneren dat ik één ben met God."

  • Neem een moment om diep dankbaar te zijn voor alles wat je hebt ontvangen.

  • Vraag jezelf af: Hoe zou ik mijn dag beleven als ik constant dankbaarheid voelde?

 

Meditatie & contemplatie

Visualiseer een helder licht dat vanuit je hart straalt en zich verbindt met een oneindige bron van liefde en eenheid.