Les 123

(3 mei)

"Dank aan de Bron"

 

Ik open mijn ogen,
en zie niet alleen de wereld,
maar de hand die haar gegeven heeft.

 

De adem die mij draagt,
is niet van mijzelf,
maar van iets groters,
iets wat niet eist, niet vraagt,
alleen geeft.

 

Het licht in mij is niet van de zon,
het is ouder, dieper,
het was er voordat ik wist
dat ik bestond.

 

Ik dacht dat ik alleen was,
verloren in tijd en ruimte,
maar in stilte hoor ik de stem
die altijd spreekt,
die mij leidt naar herinnering.

 

Dankbaar kijk ik om mij heen,
maar dankbaarheid is niet voor de ogen,
het is een weten,
dat ik ontvangen heb
en nooit tekort zal komen.

 

Ik keer terug naar die zekerheid,
waar geven en ontvangen één zijn,
waar ik niets hoef te verdienen
omdat alles al gegeven is.

 

Ik buig niet,
ik smeek niet,
ik erken.

 

En in die erkenning
ben ik vrij.

 

 

Uitleg en Commentaar

Les 123 uit Een Cursus in Wonderen herinnert ons eraan dat dankbaarheid een erkenning is van de gaven die we al hebben ontvangen, niet een smeekbede om meer. Het vraagt om een verandering in onze manier van kijken: in plaats van ons te richten op schaarste of tekort, erkennen we de overvloed die ons al is geschonken.

 

De kernboodschap is dat God (of de Vader, zoals de Cursus het noemt) ons al alles heeft gegeven wat we nodig hebben: liefde, vrede en vreugde. Wij hoeven alleen maar te erkennen dat dit zo is. Onze denkgeest is vaak gericht op wat ontbreekt, maar deze les helpt om de focus te verleggen naar wat er al is.

 

Verbinding met het gedicht:

  • In het gedicht wordt de idee van geven zonder voorwaarden benadrukt. De "hand die haar gegeven heeft" verwijst naar de Bron die ons alles schenkt zonder iets terug te vragen.
  • Het licht in ons wordt beschreven als iets wat niet door de wereld gegeven is, maar iets tijdloos en innerlijks. Dit verwijst naar de spirituele waarheid die altijd in ons aanwezig is.
  • De regel "ik buig niet, ik smeek niet, ik erken" benadrukt dat dankbaarheid in deze context geen onderwerping is, maar een diep weten dat wij al heel en compleet zijn.
  • Het idee dat geven en ontvangen één zijn, is een belangrijke gedachte in Een Cursus in Wonderen. Wanneer wij dankbaarheid voelen en delen, ontvangen wij nog meer besef van overvloed.

 

Conclusie

Dankbaarheid volgens deze les is niet het reageren op een specifiek cadeau, maar een staat van bewustzijn waarin we zien dat we niets tekortkomen. Het is een herinnering aan onze ware aard en een verschuiving van een denkwijze gebaseerd op gemis naar een denkwijze gebaseerd op overvloed en vervulling.

 

Dit gedicht is bedoeld om dat besef voelbaar te maken. Hopelijk resoneert het met je en helpt het je om de essentie van deze les nog dieper te ervaren.

 

 

Les 123: "Ik dank mijn Vader voor Zijn gaven aan mij."

 

Uitgebreide uitleg

Deze les nodigt ons uit tot diepe dankbaarheid voor alles wat God ons heeft gegeven. Dankbaarheid opent ons hart en maakt ons bewust van de overvloed die altijd beschikbaar is.

 

Diepere spirituele inzichten

  • Dankbaarheid is een krachtig middel om onze vibratie te verhogen.

  • Hoe meer we Gods gaven erkennen, hoe meer we ze ontvangen.

  • Ware dankbaarheid overstijgt materiële bezittingen en erkent spirituele overvloed.

 

Praktische toepassing en oefening

  • Herhaal: "Ik dank mijn Vader voor Zijn gaven aan mij."

  • Maak een lijst van alles waarvoor je vandaag dankbaar bent.

  • Vraag jezelf af: Hoe zou mijn leven veranderen als ik in een constante staat van dankbaarheid leefde?

 

Meditatie & contemplatie

Visualiseer een gouden licht dat je omhult als een geschenk van God. Voel de diepe dankbaarheid voor deze eeuwige liefde.